بشیر زائرپور
عبدالرضا عابدی
محسن فتحی

دانش و آموزش دارای مفهوم و کاربرد گسترده و پیچیده در نتیجه مبهمی است.تعلیم و تربیت در خانواده از همان بدو تولد به صورت غیر ذاتی شکل می گیرد، تعلیم و تربیت فرزندان در همه خانواده ها یکسان نیست . سطح تعلیم و تربیت فرزندان بستگی دارد به اینکه خانواده ها در چه سطحی از دانش، شناخت و معرفت نسبت به موضوع تعلیم و تربیت فرزندان خود دارند. خانواده اولین سازمان و مهمترین مکان در اجتماع برای تعلیم و تربیت فرزندان است.با افزایش جمعیت در شهر ها و روستاها و همچنین نیاز بشر برای برقرار کردن ارتباط با یکدیگر، وارد اجتماع می شوند و دومین و سومین مکان برای تعلیم و تربیت فرزندان شکل می گیرد، بله درست متوجه شدید مسجد و مدرسه هم بعد از خانواده نقش مهمی در تعلیم و تربیت فرزندان دارند.بنا بر دگرگونی ها و تحولات حاصل شده در سیستم آموزش و پرورش، به نظر می رسد بهتر است پرورش فکری دانش آموزان به جهت بروز خلاقیت های درونی، در مرکزیت توجه برنامه ریزی ها قرار گیرد. به پیروی از این هدف، شایسته است که با اتخاذ راهکارهایی نوین و تعدیل انتقال مفاهیم حجیم و تکراری، آموزش را از نمره محوری و افراد را از مدرک گرایی به دور کرد. بنیاد دانش در تلاش است که این هدف والا را به نحو احسن در استراتژی های خود بگنجاند.جروم برونر (Jerome Bruner) روانشناس آمریکایی می گوید: «مهم نیست که شاگردان چه می آموزند، بلکه مهم است که چگونه می آموزند.» با هدف گذاری بر روی پرورش فکری و فرهنگی افراد و همچنین تادیب شخصیت والای انسانی، می توان امیدوارانه به نسل آینده چشم دوخت.در این پژوهش در ابتدا تاریخچه آموزش و پرورش در ایران و جهان مورد بررسی قرار گرفته است،سیستم های آموزشی در جهان مورد بررسی قرار گرفته است،بعد از آن فرضیه های تحقیق و روش تحقیق مشخص شده است که در این تحقیق از روش توصیفی استفاده شده است.

آموزش و پرورش،خلاقیت های درونی،جروم برونر،دانش،پرورش فکری دانش آموزان