راضیه مردانی - دانشجوی کارشناسی ارشد

در پژوهش حاضر به بررسی اثر ورزش هوازی بر کاهش بی قراری و افسردگی و افزایش معنای زندگی مردان سالمند شهرستان شهرضا پرداخته شد.پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون می باشد. جامعه آماری در این پژوهش سالمندان خانه مهر شهرستان شهرضا در سال ۱۴۰۱ می باشد. تعداد ۲۰ نفر از این سالمندان توسط نمونه گیری در دسترس به عنوان افراد نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۰ نفر) و گواه( ۱۰ نفر) قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه های معنای زندگی (استگر، ۲۰۱۰)، پرسشنامه استاندارد بی قراری کوهن منسفیلد و افسردگی بک(۱۹۶۱)استفاده شد و گروه آزمایش در معرض ورزش هوازی قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. به منظور تجزیه وتحلیل اطلاعات داده ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد.یافته ها نشان داد که فرضیه تایید می گردد و ورزش هوازی بر کاهش بی قراری و افسردگی و افزایش معنای زندگی مردان سالمند شهرستان شهرضا تاثیر دارد .

ورزش هوازی، بی قراری، افسردگی، معنای زندگی