رویا کردی - دانش آموخته کارشناسی ارشد معماری، مدرس موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی رشت
طهورا باقری - دانشجوی کارشناسی عمران موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی رشت
آتیه پورشریف - دانشجوی کارشناسی عمران موسسه آموزش عالی جهاد دانشگاهی رشت

درک محیط شهری ، فرآیندی ذهنی است که از طریق ارتباط انسان و فضای پیرامون او انجام می گیرد. انسان، پیام های حسی محیط را دریافت کرده و تصویری از محیط در ذهن خود به وجود می آورد. یکی از عوامل موثر در شکل گیری این تصویر، خاطرات فردی یا جمعی از محیط است. فضاهای خاطره انگیز ، فضاهایی هستند که انسان قبلا آنها را تجربه کرده و با آن ها آشنایی دارد. فضاهای باز و وسیعی که دارای محدوده ای محصور یا کمابیش معین بودند و در کنار راه ها یا در محل تقاطع آنها قرار داشتند و دارای عملکردی ارتباطی، اجتماعی، تجاری، ورزشی، نظامی یا ترکیبی از دو یا چند عملکرد مزبور بودند، میدان نامیده می شدند. دسته بندی میدان ها بر اساس رویکردهای متنوع آن امکا نپذیر است. دو رویکرد اصلی برای گونه های مختلف میدان ها از منظر زیباشناسانه و عملکردمحور سرچشمه می گیرد.. دلبستگی به یک محیط خاص متاثر از کیفیات و ویژگی های مکان است. ویژگی های هر مکان نیز نمودار پتانسیل ها و خصوصیات منحصر به فرد آن مکان است. دلبستگی به مکان همان گونه که با طولانی شدن مدت سکونت و بازدید فرد در یک محل افزایش پیدا میکند، به تعامل فرد با دیگران در آن مکان نیز بستگی دارد. نقش آیین ها، افسانه ها و سنت ها در ایجاد حس ماندگاری نسبت به مکان بسیار مهم است و ازبین رفتن آیین ها باعث مردن مکان میشود.

میادین شهری، عناصر تاریخی، تعاملات اجتماعی، عناصر مهم در میادین