کاوس بابایی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهر ری

صنعت ساخت وساز ازجمله حوزه هایی می باشد که با حجم بالایی از مصالح و طبیعتا حجم بالایی از ضایعات همراه بوده که عدم ورود آن به چرخه بازتولید و بی توجهی به این مسئله می تواند با خسارت های زیست محیطی زیادی همراه باشد. نخاله های ساختمانی که از آن با عناوین دیگری همچون ضایعات ساختمانی، پسماندهای ساختمانی، زباله های ساختمانی، زائده های ساختمانی و دور ریزهای ساختمانی و حتی طلای کثیف نیز یاد می شود، زندگی شهری امروز را تحت تاثیر قرار داده اند. اگرچه از این مواد که حاصل پروژه های عمرانی یا عملیات ساخت و ساز هستند، اغلب به عنوان یک آلاینده زیست محیطی در ایران و جهان یاد می شود اما سال هاست تولید ثروت از طریق مدیریت بازیافت نخاله های ساختمانی، مورد توجه ویژه کارشناسان صنعت ساختمان و فعالان این حوزه است. بررسی ها نشان می دهد میزان بازیافت مصالح ناشی از تخریب در ایران، طی سال های گذشته، کمتر از یک درصد است! همچنین حدود ۸۵ درصد ضایعات ساختمانی ناشی از اتلاف مصالح در ایران به پنج دسته بتن، انواع بلوک و آجر، خاک، ملات و گچ اختصاص دارد. به طورکلی می توان بیان کرد که پسماندهای ساختمانی شامل تمامی مصالحی است که به صورت ناخواسته در حین تخریب و ساخت وساز تولید می شوند. از مهم ترین این پسماندهای ساختمانی می توان به مواد و مصالحی چون عایق، میخ، سیم برق، میلگرد، سنگ ها، آجرها و … اشاره کرد. حتی مواردی مربوط به زمان آماده سازی مقدماتی محل ساخت وساز مانند کنده درختان، ضایعات حاصل از لایه روبی محل، قلوه سنگ ها و هر نوع نخاله ساختمانی نیز از پسماندهای ساختمان به حساب می آیند.

کنترل ضایعات، مصالح ساختمانی