مریم پناهی - کارشناس ارشد، علم اطلاعات و دانش شناسی، مطالعات کتابخانه های عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال

فرهنگ شهروندی و عناصر کلیدی آن همواره در طول تاریخ از طرف متفکران و صاحب نظران علاقه مند به مسائل اجتماعی که تمدن و پیشرفت جوامع بشری را در استقرار فرهنگ شهروندی می دانند، از ادوار باستان تا کنون مورد بحث و چالش قرارگرفته است. فرهنگ شهروندی و پایبندی به اصول و قوانین زندگی شهری یک از ملاک های مهم رشد و توسعه زندگی شهری و دست یابی به توسعه و استانداردهای مناسب زندگی شهروندی است. یکی از اساسی ترین پیش نیازهای داشتن جامعه ای مناسب داشتن فرهنگی مناسب است واین مسئله محقق نمی شود مگر با رعایت اصول، قوانین و مقررات مورد نیاز زندگی شهروندان که عدم رعایت این اصول توسط بعضی از افراد، شهروند را از ماهیت شهروندی خارج می سازد و توسعه شهری را با چالش مواجه می کند. هدف این مقاله بررسی الگوها و نقش شهرداری در توسعه فرهنگ شهری می باشد. امروزه یکی از کارآمدترین ساز و کارهای مدیریت شهری برای رسیدن به مناسبات اجتماعی مطلوب و کاهش هزینه های وارده بر شهر توجه و برنامه ریزی برای ارتقای فرهنگ شهرنشینی در بین شهروندان است. آموزش و توانمندی سازی شهروندان برای ارتقای دانش، تقویت مهارت ها، کسب عادت های صحیح زندگی اجتماعی و به روز رفتارهای مطلوب شهروندی به ویژه در راه بهره گیری مناسبات از امکانات شهری از جمله ضرورت های مدیریت شهری در توسعه فرهنگ شهرنشینی قلمداد می شود. نتایج نشان می دهد تمرکز روزافزون افراد در نواحی شهری و رشد سریع شهرنشینی ناشی از مهاجرت و همچنین افزایش طبیعی جمعیت شهر، مشکلاتی را در ارائه خدمات مناسب با میزان افزایش جمعیت شهری به وجود می آورد. در این رابطه نقش مدیران شهری کاردان در قالب یک نهاد مدیریتی فراگیر و کارآمد در رفع مشکلات و نیازهای روزافزون شهروندان ضرورت پیدا می کند تا نهایتا دستیابی به توسعه انسانی پایدار در شهر میسر گردد.

توسعه فرهنگ، فرهنگ شهری