تعیین الگوی بهینه کشت محصولات کشاورزی شهرستان جیرفت با رویکرد کاهش آلودگی و میزان مصرف آب
عنوان مقاله: تعیین الگوی بهینه کشت محصولات کشاورزی شهرستان جیرفت با رویکرد کاهش آلودگی و میزان مصرف آب
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-25-1_006
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_ESTJ-25-1_006
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
حمید محمدی - استادیار دانشگاه زابل، گروه اقتصاد کشاورزی، زابل، ایران. (مسوول مکاتبات)
محمد جواد مهدی زاده راینی - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
وحید دهباشی - استادیار دانشگاه زابل، گروه اقتصاد کشاورزی، زابل، ایران.
ابوالقاسم باقری - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
خلاصه مقاله:
حمید محمدی - استادیار دانشگاه زابل، گروه اقتصاد کشاورزی، زابل، ایران. (مسوول مکاتبات)
محمد جواد مهدی زاده راینی - دانشجوی دکتری اقتصاد کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران.
وحید دهباشی - استادیار دانشگاه زابل، گروه اقتصاد کشاورزی، زابل، ایران.
ابوالقاسم باقری - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
زمینه و هدف: اصلاح نظام تولید در بخش کشاورزی مستلزم تعریف و پیادهسازی الگویی برای کشت محصولات، برمبنای سیاستهای کلان کشور، ساختار بازار، دانش کشاورزان و پتانسیلهای منطقهای و اقلیمی در راستای حفظ محیط زیست، کاهش مصرف آب و دستیابی به مزیتهای اقتصادی پایدار است. هدف از مطالعه حاضر کاربرد مدل برنامهریزی فازی خاکستری با رویکرد زیست محیطی و کاهش مصرف آب در تعیین الگوی بهینه کشت در شهرستان جیرفت میباشد. روش بررسی: تحقیق حاضر از نظر هدف یک تحقیق کاربردی، از نظر روش مطالعه علی و از نظر روش تحقیق و ماهیت و شیوه نگرش پرداختن به مساله استنباطی است. برنامه ریزی خاکستری یکی از روش های تحلیل سیستم های خاکستری، برای تصمیم گیری تحت شرایط عدم حتمیت است. یافته ها: نتایج نشان داد سطح زیر کشت سیبزمینی بین ۵۲۹۲ و ۷/۵۳۲۸ هکتار، در منطقه میتواند تغییر کند. سطح زیر کشت پیاز بین ۱۵۴۷ و ۹/۲۳۴۹ قابل تغییر است. سطح زیر کشت گوجهفرنگی بین ۶/۵۳۰ و ۴/۹۸۵ هکتار، در منطقه میتواند تغییر کند. سطح زیر کشت هندوانه بین ۵/۱۲۹ و ۵/۲۴۰ قابل تغییر است. سطح زیر کشت ذرت دانهای بین ۸۴۰ و۱۵۶۰ هکتار، در منطقه میتواند تغییر کند. سطح زیر کشت یونجه بین ۷/۱۲۰۴ و ۳/۲۲۳۷ قابل تغییر است. کشاورزان شهرستان جیرفت با توجه به محدودیتهای ذکرشده و باهدف حداکثر مقدار سود، ۱/۴۹۱۰ هکتار گندم، ۵/۱۶۴۴ هکتار جو و ۶/۲۰۶۳ هکتار خیار میتوانند کشت کنند. بحث و نتیجه گیری: از آنجا که توسعه خدمات زیربنائی در کاهش محدودیتهای منابع تاثیر بهسزائی دارد، توجه به این امر در خصوص استفاده بهینه از منابع برای افزایش سودآوری فعالیتهای منطقه میتواند موثر باشد.
کلمات کلیدی: الگوی بهینه کشت, برنامه ریزی ریاضی, محیط زیست, منابع آب, جیرفت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1680950/