امیر محمد کلانتری - دانشجوی کارشناس ارشد، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
آزیتا بهبهانی نیا - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران
فریده عتابی - دانشیار، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده محیط زیست و منابع طبیعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران

با استفاده از فرایندهای فوتوکاتالیستی می توان در شرایط ویژه ترکیبات آلی فرار در هوا را کاهش داد. هدف از این مطالعه، ارزیابی کارایی فرایند فوتوکاتالیستی در حضور نانوساختارهای آلی-فلزی مدل Bi۲S۳@NH۲-MIL۱۲۵(Ti) در کاهش غلظت اتیل­بنزن بود.. پارامترهای دبی جریان هوا (۰.۵-۳ l/m)، اتیل بنزن با غلظت  ۱۵۰-۳۰۰ ppm و مقدار کاتالیست نشانده شده ((۱-۳ g/m۲ مورد مطالعه قرار گرفت. با افزایش دبی جریان هوای آلوده به اتیل­بنزن، کارایی فرایند از ۷۹% در دبیl/min  ۵/۰ به ۴۱% در دبی l/min ۳ کاهش پیدا کرد. با افزایش مقدار کاتالیست نشانده شده بر دیواره راکتور، کارایی فرایند از ۶۵% در دز  g/m۲ ۵/۰ به ۸۶% در دز  g/m۲ ۳ افزایش یافت. با افزایش مقدار غلظت ورودی اتیل­بنزن به داخل راکتور، کارایی فرایند از ۹۴% در غلظتppm  ۱۵۰ به ۵۵% در مقدارppm  ۳۰۰ کاهش یافت. شرایط بهینه فرایند در دبی l/m ۵/۰، غلظت اتیل­بنزن برابرppm ۱۵۰ و مقدار کاتالیست  g/m۲۳ تعیین شد. درحضور منابع مختلف نوری که شامل پرتو ماورابفش A، C و نور مرئی است، می­توان به­ترتیب ۹۴، ۹۵ و ۶۷% از غلظت اولیه اتیل بنزن را کاهش داد.

ترکیبات آلی فرار, تجزیه نوری, منبع نور, نانوساختار