مجتبی شجاع الدین - دبیر شاغل در آموزش و پرورش
زهره شارکی باجگیران - کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان

امروزه با توجه به پیشرفت فناوری و اطلاعات، نیاز به آموزش و یادگیری نیز بیشتر شده است. در عین حال، روش های قدیمی و سنتی تدریس به تنهایی قادر به پاسخگویی به این نیازها نیستند. بنابراین، الگوهای جدید تدریسی که بر اساس یادگیری محور و توجه به نیازهای یادگیرندگان بنا شده اند، به دنبال شناخت بهتر و فراگیری بهتر از طریق بهره گیری از فناوری و اطلاعات هستند.تدریس دانش آموز محور به عنوان یک رویکرد آموزشی مبتنی بر نیازها و خصوصیات یادگیرندگان، در سال های اخیر توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این رویکرد تاکید دارد که فرایند یادگیری باید با توجه به نیازها، تجارب و قابلیت های فردی یادگیرندگان صورت بگیرد و از روش های فعال و تعاملی استفاده کند. این مقاله به بررسی الگوهای تدریس دانش آموز محور و تاثیر آن بر فرایند یادگیری می پردازد. در این مقاله، ابتدا الگوهای مختلف تدریس دانش آموز محور مورد بررسی قرار می گیرند. این الگوها شامل مواردی مانند تدریس مبتنی بر مسئله، تدریس معکوس، تدریس گروهی، تدریس مبتنی بر پروژه و تدریس مبتنی بر بازی ها و شبیه سازی ها است. سپس، تاثیر این الگوها بر فرایند یادگیری مورد بررسی قرار می گیرد. مطالعات و تحقیقات اخیر نشان می دهد که استفاده از الگوهای تدریس دانش آموز محور می تواند بهبود قابل توجهی در فرایند یادگیری یادگیرندگان ایجاد کند. این الگوها باعث فعالیت و تعامل فعالانه یادگیرندگان، افزایش تمرکز و توجه، تقویت تفکر انتقادی و خلاقیت و ارتقای مهارت های اجتماعی و همکاری می شوند.

دانش آموز محور، یادگیری، تدریس، معلم، کلاس درس