بررسی تأثیر سبک رهبری بر میزان کارآفرینی دانشگاهی (مطالعه موردی دانشگاه علوم پزشکی و سازمان فنی و حرفه ای، مرکز سنندج)

کارآفرینی یکی از عوامل تأثیر گذار بر توسعه و از اهداف مهم سازمان ها است که باعث ایجاد تحول و رشد و افزایش بهره وری در آنها می گردد. سبک مدیران نیز در سازمان ها می تواند بر کارآفرین بودن آن تأثیر گذار بوده و رفتارهای کارآفرینانه را توسعه دهد. منظور از کارآفرینی دانشگاهی حل علمی مسائل جامعه، دولت و بنگاه ها، ایجاد زمینه توسعه در کارآفرینی دانشگاهی، عرصه نتایج تحقیقات دانشگاهی به بازار، تولید و عرصه فناوری جدید و نوآوری و همچنین گسترش مرزهای دانش است. مهمترین هدف این مقاله بررسی رابطه میان سبک مدیریت و کارآفرینی دانشگاهی و پاسخ به این سوال کلیدی است که کدام سبک مدیریت، کارآفرینی دانشگاهی را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد؟ همچنین فرضیات اصلی تحقیق رابه میان سبک رهبری و میزان کارآفرینی کارکنان سازمان های مورد مطالعه را بررسی می کند. روش تحقیق از نوع توصیفی همبستگی است و جامعه آماری شامل کارکنان سازمان فنی و حرفه ای و دانشگاه علوم پزشکی مرکز سنندج می باشد و جهت تحلیل داده ها از استفاده از نرم افزار SPSS و Lisrel استفاده شده است. نتایج تقیق نشان داد که میان سبک های رهبری استبدادی، تفویضی، مشورتی و مشارکتی و میزان کارآفرینی در دانشگاه رابطه معنی داری وجود دارد.

Keywords:

سبک رهبری , کارآفرینی , کارآفرینی دانشگاهی