سالار یوسف نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت مالی،دانشگاه آزاد اسلامی لاهیجان،گیلان،ایران

صندوق های سرمایه گذاری مشترک به عنوان یکی از مهمترین واسطه های مالی نقش انتقال سرمایه را از سوی دارندگانمنابع به سمت مصرف کنندگان بر عهده دارند. این نهادها یکی از مهمترین ارکان بازار سرمایه و اقتصاد میباشند و باید از یکسو پاسخگوی نیاز سرمایه گذاران باشند که به دنبال بازدهی بیشتر همراه با ریسک کمتر هستند و از سوی دیگر در جهتنیل جامعه به سمت توسعه، قدم بردارند. این پژوهش کوششی در جهت بررسی نحوه عملکرد صندوق های سرمایه گذاریمشترک طی دوره و تداوم عملکرد آنها در در دوره های بعد میباشد. در این راستا از مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ایو مدل چهار عاملی کارهارت به منظور تجزیه وتحلیل عملکرد و تداوم عملکرد صندوق های سرمایه گذاری استفاده شده است.در نتیجه دریافتیم که صندوق های سرمایه گذاری مشترک در ایران، نسبت به بازار سهام عملکرد بهتری را نداشته اند، امادریافتیم که تداوم عملکرد صندوق های فوق یافت وجود دارد. بدیم معنا که صندوق های سرمایه گذاری مشترک با بهترینعملکرد در سالهای آتی نیز به همان نحو عمل میکند. هرچند، وسعت بهترین و بدترین عملکرد صندوق های سرمایه گذاریمشترک، تفاوت قابل توجهی باهم ندارند.نتایج تحقیقات ما نشان میدهد که عملکرد گذشته ی صندوق های سرمایه گذاری مشترک، می تواند تا حدودی عملکردصندوق مذکور در آینده را پیشبینی کند. بنابراین میتوان گفت؛ تکیه سرمایه گذاران به عملکرد گذشته صندوق های سرمایهگذاری به عنوان معیار گزینش سرمایه گذاری در ایران از توجیه کافی برخوردار میباشد. به سخن دیگر، در صورتی که سرمایهگذاران اقدام به سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری با عملکرد گذشته برتر نمایند، اطمینان کافی به تکرار گذشتهوجود دارد و میتوان گفت که آن صندوق دوره های آتی نیز در شمار صندوق های برنده قرار خواهد گرفت.به علاوه عکساین موضوع نیز صادق است.

عملکرد صندوق های سرمایه گذاری، مدیریت فعال، داده های ترکیبی، تداوم عملکرد صندوق های سرمایه گذار مشترک