بررسی وضعیت ارتباط دانشکده های فنی مهندسی دانشگاههای دولتی تهران با صنعت در چارچوب نظام ملی نوآوری

مقاله حاضر وضعیت ارتباط دانشکده های فنی مهندسی دانشگاههای شهر تهران (وابسته به وزارت علوم تحقیقات و فناوری) با صنعت را در چارچوب نظام ملی نوآوری بررسی نموده است. نظام ملی نوآوری که رویکردی سیستمی به جریان دانش (ایجاد، انتشار و بهره برداری) است، چارچوب مناسبی برای بررسی وضعیت موجود فعالیتهای ارتباطی دانشگاهها و صنعت، بعنوان دو نهاد اصلی در این نظام، می باشد. جامعه آماری این پژوهش را 250 عضو هیئت علمی و 748 دانشجوی دوره های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری از دانشکده های فنی مهندسی دانشگاههای دولتی شهر تهران و 54 مدیر ارشد صنعت تشکل داده است، و نتایج پژوهش نشانگر ارزیابیهای پاسخ دهندگان از فعالیتهای ارتباطی این دو نهاد بر اساس مؤلفه های نظام ملی نوآوری (تحقیق و توسعه، تسهیل و تأمین منابع مالی تحقیق و توسعه، توسعه منابع انسانی، انتشار و انتقال فناوری، ارتقاء کارآفرینی و تولید کالا و خدمات)، پائین تر از میانگین ممکن جامعه، با اطمینان 95 درصدی است. مقایسه فعالیتهای دانشکده های فنی مهندسی دانشگاههای مورد بررسی، در ارتباط با صنعت نشان داده است که از دیدگاه اعضاء هیئت علمی دانشگاهها، بین مؤلفه های تسهیل و تأمین منابع مالی تحقیق و توسعه، انتشار و انتقال فناوری و ارتقاء کارآفرینی، واز دیدگاه دانشجویان، بین مؤلفه های تحقیق و توسعه، تسهیل و تأمین منابع مالی تحقیق و توسعه، توسعه منابع انسانی، انتشار و انتقال فناوری و ارتقاء کارآفرینی تفاوت معنی داری وجود دارد.

Keywords:

نظام ملی نوآوری , دانشگاه , صنعت , ارتباط دانشگاه و صنعت , دانشکده های فنی مهندسی