نجمه مسلمان زاده - کارشناس ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد
محمود خواجه - کارشناس ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد

در عصر حاضر، نیروی انسانی در سازمان ها مهم ترین عنصر قلمداد می شود. نیروی انسانی با روحیه مطلوب و انگیزه بالا، به سازماندر پیشبرد اهداف و تطابق با تحولات پیچیده امروزی، یاری می رساند. کارکنان متخصص، وفادار، هماهنگ با ارزش ها و اهدافسازمانی دارای انگیزه قوی و متمایل و متعهد به حفظ و ادامه عضویت سازمانی از نیازهای اصلی و ضروری هر سازمانی است. سازمانها به کارکنانی نیاز دارد که فراتر از شرح وظایف مقرره و معمول خود به کار و فعالیت بپردازند. از سوی دیگر هماهنگی و همراهیکارکنان با تغییرات و تحولات محیطی در راستای دستیابی به اهداف، ضروری است. زمانی که افراد نتوانند خود را با تغییرات همراهسازند، احساس بیگانگی به آن ها دست می دهد و فرآیند کار دچار اشکال شده و این باعث میشود که کار نتواند به کارکرد واقعی خوددر ابعاد گوناگون فردی، اقتصادی و اجتماعی برسد، از یک حالت نابهنجار و نامطلوب برخوردار شود و موجب توقف رشد و پویاییفرهنگی، از هم پاشیدگی ساخت اجتماعی، سوء انسجام اجتماعی و ... گردد و در نهایت رضایت شغلی و تعهدشان به سازمان رفته رفتهکاهش می یابد و در نتیجه سازمان در رسیدن به بهره وری با مشکل مواجه می گردد. مشکلی که اگر حل شود منجر به سودآوری واثربخشی بیشتر در سازمان می گردد. از سوی دیگر، از دست دادن کارکنان برای سازمان پر هزینه می باشد. همچنین باید توجه داشتکه اکثر سازمان ها هر ساله مبالغ قابل توجهی جهت جذب و نگهداری کارکنان خود هزینه می نمایند و این در حالی است که هر سازمانقادر است در صورت اتخاذ شیوه های مناسب، علاوه بر حفظ منابع انسانی موجود، زمینه ساز جذب تعدادی دیگر از کارکنان فعالسازمان ها نیز باشد. بنابراین در این مقاله پس از توضیح مفهوم حفظ و نگهداشت کارکنان به راهمکارهای موثر در این زمینه پرداخته می شود.

حفظ و نگهداشت، نظام نگهداشت منابع انسانی، کارکنان