زهرا اطهری - دانشگاه رازی، کرمانشاه

حبوبات با توجه نقش اساسی در کشاورزی پایدار و جایگاه بسیار مهمی که از لحاظ اقتصادی، تغذیه، اصلاح زمینهای زراعی و تناوب کشت دارند، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. در کشور ما هر ساله سطح وسیعی از اراضی دیم به زیر کشت نخود میرود در حالی که مراحل تولید این محصول در اکثر دیمزارهای ایران هنوز به صورت سنتی و همر اه با هزینه های زیادی است. در این راستا، کشت مکانیزه میتواند در گسترش سطح زیر کشت و ایجاد زمینه برای مکانیزه کردن سایر عملیات داشت و برداشت آن تاثیر بسزایی داشته باشد. از سوی دیگر، در کشت پاییزه به علت طولانی تر شدن دوره رشد، استفاده بیشتر و بهتر از نزولات آسمانی، زودرسی و مواجه نشدن با تنش آخر فصل، تولید نخود افزایش مییابد. لذا این پژوهش توصیفی- همبستگی با هدف کلی بررسی عوامل تاثیرگذار بر گرایش کشاورزان شهرستان کرمانشاه نسبت به کشت مکانیزه نخود پاییزه انجام شد. جامعه آماری کشاورزانی بودند که در سال زراعی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ در شهرستان کرمانشاه، اقدام به زراعت نخود پاییزه نمودند. لازم به ذکر است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و با بهرهگیری از جدول بارتلت ۱۴۰ (۲۰۰۱) نفر از کشاورزان به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شد که روایی و پایایی آن به ترتیب با استفاده از نظر پانل متخصصان و ضریب آلفای کرونباخ (۰/۸۲) تایید شد. نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که فعالیتهای ترویجی و آموزشی، هنجارهای اجتماعی، باورهای ذهنی و ارزش افزوده کشت مکانیزه نخود پاییزه دارای تاثیر معناداری بر گرایش کشاورزان نسبت به کشت مکانیزه نخود پاییزه بوده و در کل ۶۶ درصد از تغییرات واریانس آن را تبیین میکنند.

نخود پاییزه، کشت مکانیزه، گرایش، کشاورزان.