واقعه (عنصری عرفانی) در نظام روانکاوی یونگ(با تأکید بر شرح گلشن راز لاهیجی)

خواب و واقعه ی عرفا از راه های مهم ورود به عالم فوق طبیعی است . انسان از راه خواب یا واقعه به مغیبات علم پیدا می کند؛ خواب و واقعه از عناصر فرا حسی است که نفس ناطقه ی آدمی به کمک آن از گذشته و آینده باخبر می شود، به طوری که این علم می تواند در زندگی و بیداری فرد تأثیرگذار باشد. شناسایی و تعبیر خواب ها یا واقعه های یک عارف صادق چون شیخ محمد لاهیجی که خود تحت تربیت مرادی کامل مراحل سلوک را پشت سر نهاده، شاهدی گویا برای اثبات این نیروی عظیم فرا حسی در« نفس » انسان است. لاهیجی در ضمن شرح گلشن راز ده واقعه ی صادقه ی خود را روایت کرده که در همه ی این خواب ها بی استثنا وجود خاکی را رها کرده و به افلاک و نور مطلق اتصال یافته، بلکه در نورالانوار فانی شده است . این وصال خود منتهای آرزو و خواسته ی هر سالک عارف است. در این تحقیق بررسی وقایع لاهیجی بر پایه ی اندیشه ی کارل گوستاو یونگ صورت گرفته است . اساس این وارسی اطلاع از ضمیر ناخودآگاه آدمی است که سنبول ها، اسطوره ها و مفاهیم و مشاغل شخص واقعه بین در آن تجلی یافته و به زبان نمادین بیان شده است . دو سطح ناخودآگاه فردی و جمعی زوایای تاریک روایات لاهیجی را آشکار می کند . بر پایه ی این دو سطح هوشیاری وی هیچ عنصر مزاحمی برای سیر مراحل کمال پیش رو ندارد و به فنای فی الله و بقای بالله می رسد که این مفروضات در زندگی او تحقق یافته است.

Keywords:

ادراکات فراحسی , خواب و واقعه , شیخ محمد لاهیجی , کارل گوستاو یونگ , ضمیر ناخودآگاه