رامین محمدی - دانشجوی کارشناسی آموزش ادبیات ، دانشگاه فرهنگیان شهید رجایی ارومیه
محمدرضا بهاری - دبیر رسمی مقطع ابتدایی ، اداره آموزش و پرورش شهرستان تکاب
آیدین محمدی - دبیر رسمی مقطع ابتدایی ، اداره آموزش و پرورش شهرستان تکاب
مهدی زاده حسین - دبیر رسمی مقطع ابتدایی ، اداره آموزش و پرورش منطقه سیلوانا
امیررضا اصغری - دبیر رسمی مقطع ابتدایی ، اداره آموزش و پرورش شهرستان پیرانشهر

تشویق و تنبیه از جمله عواملی هستند که در انجام هر کاری به خصوص امر یادگیری نقش پررنگی دارند که ایه دو بسته به روش بکارگیری شان میتوانند اثر متفاوتی داشته باشند. با این وجود باید راهی یافت که معلمان با استفاده از روش های صحیح تشویق، نحوه درست تنبیه و همچنین با آگاهی از تاثیر تشویق و تنبیه در یادگیری درجهت القای یادگیری موثر گام نهند. حال آنکه تشویق و تنبیه به چه روشی دارای تاثیر منفی و به کدامین روش موجب تاثیر مثبت میشود موضوعی است که در این مقاله به آن خواهیم پرداخت. در این پژوهش که به شیوه مطالعه ی کتابخانه ای و با مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است سعی بر آن شده که به بررسی اثرات تشویق و تنبیه بر دانش آموزان ابتدایی پرداخته شود. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که هر گونه تنبیه بدنی و فیزیکی را بطور کامل رد میشود و تشویق مقدم بر تنبیه مهم ترین عامل برای پیشبرد اهداف آموزشی می دانند. همچنین محققان با روش های تنبیهی مانند محروم کردن از اردوها، اخم کردن و کم توجهی تاکید بیشتر دارند. و روش هایی مانند جایزه دادن، احترام گذاشتن و... را برای تشویق کردن توصیه می کنند. مدارس ابتدایی ترین و مهم ترین کانون پرورش و تربیت کودکان و نوجوانان هستند و گردانندگان آن ها والدین و آموزگاران هستند و اصلی ترین نقش را در این زمینه به عهده دارند باید با اصول و قوانین تربیت آشنایی کامل داشته باشند و آن را به عنوان احسن بکار گیرند. چرا که اگر این اصول و قوانین بکار برده نشوند نباید در انتظار موفقیت آموزش و پرورش باشیم . بنابراین فساد و تزلزل جبران ناپذیر آینده مان دور از انتظار نخواهد بود.

تشویق ، تنبیه ، دانش آموزان ، مدرسه ، یادگیری