مریم غنی ظاهر - کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی گرایش تحقیقات آموزشی دانشگاه سیستان بلوچستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر در سازگاری اجتماعی در بین دانشجویان انجام شده است. روش این تحقیق اسنادی کتابخانه ای بود. سازگاری اجتماعی در واقع به سازگاری و هماهنگی فرد با محیطی که در آن زندگی می کند، اطلاق می شود. همچنین با احترام به عقاید اطرافیان خود، در این راستا، فرد باید نقش های اجتماعی خود را مثبت ایفا کند و سعی کند به علایق و افکار دیگران احترام بگذارد. در این راستا پیشنهاداتی ارائه شد که اساتید دانشگاه سعی کنند دانشجویان طبقات و فرهنگ های مختلف را در یک گروه قرار دهند تا تعصبات و تعصبات از بین برود و سازگاری اجتماعی بیشتری در بین دانشجویان ایجاد شود. آنها باید خود را بی طرف نشان دهند و به نظرات همه دانشجویان احترام بگذارند و با ایجاد بحث های فکری و تعامل با یکدیگر وفاق اجتماعی بیشتری را در بین آنها ایجاد کنند. سازگاری اجتماعی دانشجویان رابطه ای مثبت و معناداری با دینداری، نگرش سیاسی اجتماعی و پیشرفت تحصیلی آنان دارد، متغیر دینداری و پیشرفت تحصیلی به ترتیب قوی ترین و ضعیف ترین رابطه را با سازگاری اجتماعی دارد.

سرمایه اجتماعی، سازگاری اجتماعی، دانشجویان