فرزانه یوسف قنبری

نظامی، شیرین و یونگ، به ظاهر نمی توان میان این اسامی رابطه ای قائل شد اما با تحلیل منظومه خسرو و شیرین از نظرگاه روانشناسی تحلیلی می توان دریافت که این منظومه، دوصدایی است. بدین معنی که صدای غرا و سرکوبگر نظامی در برابر صدای خاموش قهرمان مؤنث داستان قرار گرفته است اما شگفتی در این است که همین صدای خفه و خاموش شخصیتی مانند شیرین بر بانگ غرای نظامی غلبه می کند. در حقیقت این عملکرد و رفتار موقرانه شیرین است که بر صدای سرکوبگر نظامی که از کوچک ترین مجال برای بدگویی از زن استفاده می کند غلبه کرده به نتیجه می رسد. برای روشن شدن چنین وضعیتی بر آنیم تا منظومه را با نگاهی روانشناسانه مورد تحلیل قرارداده عناصر اندیشه یونگ را در این منظومه لطیف واکاویم.

نظامی، شیرین، یونگ، ساخت شکنی،