نرگس سعیدی - گروه سلامت روان، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
فریده پورشاه آبادی - گروه روانشناسی شخصیت، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محسن جرجانی - گروه روانشناسی عمومی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
محسن اکبریان - گروه رواننشاسی سلامت، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
محراب مفاخری - گروه روانشناسی سلامت، دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

زمینه و هدف: درد مزمن از رایج ترین مسائلی است که جمعیت نظامی را به استفاده از مراقبت‎های پزشکی ترغیب ساخته است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی مولفه های درد مزمن بر اساس همدلی، ذهنی سازی و تنظیم هیجان در بیماران مبتلا به درد مزمن انجام شد. روش ها: پژوهش از نوع توصیفی و به روش همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه بیماران مبتلا به درد مزمن بویژه دردهای اسکلتی-عضلانی در بازه زمانی فروردین تا مرداد ۱۳۹۹ بودند که به کلینیک روماتولوژی بیمارستان بقیه الله (عج) در شهر تهران مراجعه کردند. نمونه پژوهش شامل ۳۳۹ نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه‎های درد مزمن، همدلی، دشواری تنظیم هیجان و ذهنی سازی پاسخ دادند. پس از گردآوری داده ها، تحلیل آن با استفاده از نرم افزارSPSS  نسخه ۲۲ انجام شد. یافته ها: میان هردو مولفه درد مزمن با متغیرهای پیش‎بین به جزء همدلی عاطفی در رابطه با مولفه شدت درد ارتباط معنی داری در سطح کمتر از ۰/۰۵ مشاهده گردید و بیشترین میزان تغییرپذیری توسط متغیرهای پیش ­بین با ضریب تعیین ۰/۵۸ برای ناتوانی درد بود که ۰/۵۴ به دشواری تنظیم هیجان، ۰/۰۲ ذهنی ­سازی و ۰/۰۲ به همدلی عاطفی اختصاص یافت و میزان ضریب تعیین برای شدت درد ۰/۴۳ حاصل شد که بیشترین تغییرپذیری مربوط به دشواری تنظیم هیجان ۰/۴۲ و سپس ذهنی سازی ۰/۰۱ بود. نتیجه گیری: با استفاده از نتایج می‎توان در قالب آموزش های روانشناختی در حوزه تنظیم هیجان و درد مزمن در راستای مدیریت سلامت و درد مزمن برای سایر اقشار در معرض خطر بویژه جمعیت افراد نظامی مبادرت ورزید.

درد مزمن, ذهنی سازی, تنظیم هیجان