پیوند طب و ادبیات فارسی، نیاز رویکردهای اخیر به طب سنتی ایران
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,898
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCPLIR01_215
تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1391
Abstract:
در سال های اخیر از بین دانش آموختگان دوره پزشکی عمومی تعدادی برای ادامه تحصیل دررشته تازه تأسیس دکتری تخصصی طب سنتی ایران، پذیرفته شده اند . تأسیس رشته فوق، باتوجه به قابلیت های طب سنتی ایران در مقایسه با همتاهای چینی و هندی، دیر هنگام می نماید اما در دسترس بودن کتب مرجع موهبتی است که می تواند خلأ ناشی از این تأخیر را پر کند . زبان علمی در روزگاران گذشته زبا ن عربی بوده است اما در زمینه پزشکی، کتب زیادی به زبان فارسی نوشته شده و تقریباً همه آنها امروزه در دسترس ماست . از این گذشته، رسمیت یافتن زبان فارسی در شبه قارههند از قرن دهم هجری به بعد و وجود منابع متعدد و مفصلی از طبیبان نویسنده ساکن هند در سده های فوقالذکر، باز هم به کثرت کتب پزشکی به زبان فارسی افزوده است. یافته ها: در مقاله فوق بررسی زبانی و واژگانی از یک سو و بررسی محتوائی از سوی دیگر مبنای توصیف، طبقه بندی و مقایسه متون طب سنتی فارسی است . بسامد موارد مشخص و تعریف شده در زمینه های مذکور (زبانی و محتوائی) استخراج و مورد استفادهقرار گرفته است. همچنین مصداق هائی مبنی بر ضرورت آگاهی از ادبیات فارسی در فهم متون کهن طبی آورده ایم.
Keywords:
Authors
نادر حلاوتی
پزشک،دستیار دکتری تخصصی طب سنتی دانشگاه شاهد