ارتباط تمدن سازی دینی با نهضت تولید علم با نگاهی راهبردی

اهمیت روز افزون نهضت تولید علم و جنبش نرم افزاری در محافل دانشگاهی و حوزوی و تأکیدات مکرر مقام معظم رهبری بر بسیج علمی برای تبیین اهداف و عملیاتی کردن راهکارها و رفع موانع موجود تولید علم، این فرصت را فراهم می کند تا اندیشمندان، کارشناسان و صاحب نظران با نگاهی نو به سابقه ی درخشان تمدن اسلامی و جایگاه علم و پژوهش، دلایل افول این تمدن را، مورد کنکاش قرار داده و نقش انقلاب اسلامی را در احیای مجدد این تمدن مترقی با بهره گیری از نهضت تولید علم، مورد بررسی قرار دهند. شناسایی بسترها و درون داده های لازم برای احیای دوباره ی تمدن اسلامی، صاحب نظران را بر آن می دارد که با نگاهی راهبردی به احیای تمدن اسلامی، زمینه های لازم برای تولید علم و جنبش نرم افزاری را، فراهم سازند. هدف اصلی این مقاله، ارائه ی چارچوب راهبردی برای تحقق تمدن اسلامی است. عناصر اصلی این راهبرد، شامل: معرفت دینی (درون داد)، جنبش نرم افزاری (فرآیند)، تولید دانش (محصول)، فرهنگ اسلامی (برون داد) و تمدن اسلامی (پیامد جهانی) است. در این مقاله ی پس از بررسی و تحلیل فرآیند جنبش نرم افزاری و تأثیر آن در تمدن سازی اسلامی، مقایسه ای با عناصر تمدن غرب انجام خواهد گرفت. همچنین، با ارائه ی نتایج تحقیقی در زمینه ی تولید دان در رشته های علوم انسانی، به تأثیر این علوم در جنبش نرم افزاری، اشاره خواهد شد. روش انجام پژوهش کیفی است. داده ها از طریق بررسی اسناد و مدارک و مصاحبه جمع آوری شده و روش تجزیه و تحلیل داده ها، از طریق مقوله بندی داده ها، انجام گرفته است. تمدن اسلامی لازم است در جایی که متوقف شده (واگرایی مثبت نابالغ) از طریق جنبش نرم افزاری به سمت (واگرایی مثبت بالغ) و سپس (هم گرایی مثبت بالغ) حرکت کند. جنبش نرم افزاری باید در همه ی حوزه های علمی انجام گیرد تا هماهنگی در رشد و توسعه ی همه جانبه جامعه صورت پذیرد. ا ستفاده از ظرفیت علوم انسانی (به ویژه علوم تربیتی و روان شناسی) برای ایجاد نهضت تولید عم در جامعه امری ضروری است و بی توجهی به این علوم، مانع بزرگی برای احیای تمدن اسلامی است.

Keywords:

معرفت دینی , جنبش نرم افزاری , تولید دانش , فرهنگ اسلامی , تمدن اسلامی , علوم انسانی , مدل راهبردی