ارزیابی پایداری الگوریتم های تثبیت خودکار تصاویر پژشکی در مقابل اغتشاش

تصاویر حاصل از یک سیستم تصویر برداری پژشکی که در زمانهای مختلف حاصل شده اند به تنهایی قادر به بیان و آشکار سازی تغییرات رخ داده بافت در فاصله زمانی نیستند. یک فرآیند کلیدی و اساسی برای تفسیر کلی این تصاویر ایجاد انطباق و تثبیت بین نقاط مختلف اینگونه تصاویر است. الگوریتم های فعلیتثبیت خودکار به دو دسته مهم روشهای مبتنی بر شدت و مبتنی بر ویژگی تقسیم می شوند. در پژوهش جاری الگوریتم های شاخص هر یک از رده های تثبیت خودکار تصاویر CT و MRI سر و مغز بصورت کمی پیاده سازی شده و پایداری این الگوریتم ها در مقابل دو اغتشاش گوسی و فلفل نمکی بررسی و مقایسه شده است. مقایسه نتایج و عملکرد الگوریتم های مختلف نشان می دهد الگوریتم های مبتنی بر شدت به ویژه روش های مبتنی بر تئوری اطلاعات از صحت بالا در تثبیت برخوردار بوده و پایداری بیشتری در مقابل اغتشاش دارند.