فریبا گودرزی - دبیر
زینب خاتون مرادی - دبیر
ماهرخ مرادی - دبیر
صدیقه غیاثی مهر - دبیر
صفیه رمضانی - دبیر

انسان از دیرباز تلاش کرده با کلمات و واژه های مختلف ، حالات و احساسات هیجانات خویش را ابراز دارد به همین منظور در هنگام کشمکش های درونی از اصطلاحاتی چون دلهره ، دلشوره ، نگرانی استفاده کرده است که در زبان کنونی زبان شناسی اضطراب نامیده می شود.اضطراب است که استعدادها را تخریب می کند. مشکلاتی را در تمرکز و حافظه به بار می آورد و باعث رفتارهای ناپخته می شود و فرد مبتلا نمی تواند با شرایط موجود و محیط روبرو شود و با آنها کنار بیاید.اضطراب در سه سیستم جداگانه خود را نشان می دهد که عبارتند از سیستم :روانی فیزیولوژیکی و رفتاری که در نهایت هدف آنها حمایت از ارگانیزم می باشد یکی از پیامدهای این سه بعد این است که می توانند با هم ترکیب شوند و در سطح اضطرابی که افراد تجربه می کنند تغییرات وسیعی ایجاد کنند.اضطراب زمانی ناهنجار است که شدت آن مانع تحقق اهداف شخصی یا ارتباطات بین فرد می شود یا باعث درجات بالایی از ترس و درد شود. در چنین سطحی از شدت اضطراب به صورت اختلالات اضطرابی درنظر گرفته می شود بنابراین یک اختلال اضطرابی با شدت سطح اضطرابی که فرد تجربه می کند استمرار و تضعیف، فرد مشخص می شود.روش پژوهش:این تحقیق،تحقیقی روایی است که به انگاره تحقیقات کیفی و تفسیرگرانه تعلق دارد.منبع داده های این تحقیق،خاطرات مدت تدریس آموزگاری معلمی در مدرسه است که به صورت روزانه در تمام سال تحصیلی نوشته شده است.یافته ها ی پژوهش:به طور کلی انسان دوست ندارد رفتارش مورد آزمایش قرار گیرد به این دلیل در موقعیت آزمودن دچار اضطراب می شود.یکی از عوامل شکست امتحان ترس از عدم آشنایی دانش آموزان ،شرایط ،نحوه بر گزاری امتحان می باشد و عامل دیگر سخت گیری آموزگاران است.

اضطراب ،ترس ازشکست درامتحان،روایت پژوهی،خودآگاهی