مریم واشقانی فراهانی - Department of Forensic Medicine and Clinical Toxicology, Faculty of Medicine, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran
امیر محمدی پور - Applied Research center Department of Health, Rescue And Treatment of I.R.Iran Police Force, Tehran, Iran
مژگان محمدی مهر - Department of Laboratory Sciences, Faculty of Paramedical Sciences, Aja University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مهدی عیسی زاده - Applied Research center Department of Health, Rescue And Treatment of I.R.Iran Police Force, Tehran, Iran

زمینه و اهداف: مطالعات مختلف نشان می دهد که آموزش پزشکی کنونی پاسخگوی نیاز دانشجویانی که قرار است پزشک شوند، نیست. هدف از انجام مطالعه حاضر خودارزشیابی دانشجویان سال آخر رشته پزشکی یک دانشگاه علوم پزشکی منتخب در شهر تهران بود. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیل از نوع مقطعی بود که در سال ۱۳۹۸ بر روی ۸۰ نفر از کارورزان پزشکی یک دانشگاه علوم پزشکی منتخب به انجام رسید. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد خودارزیابی کارورزان و پزشکان خانواده در زمینه حداقل توانمندی های پزشک عمومی بود. یافته ها: در این مطالعه میانگین سنی دانشجویان ۸۲/۱ ± ۲۶ بود. میانگین بالاترین نمره کارورزان مربوط به گویه مهارت بالینی ارتباطی برابر با ۶۴/۰ ± ۵۵/۳ بود در حالی که گویه اقدامات عملی کمترین نمره را کسب کرد. نتیجه گیری: دانشجویان و کارورزان پزشکی نیازمند برنامه ریزی گسترده برای افزایش مهارت بالینی و غیربالینی هستند تا با استفاده از افزایش مهارت ها در حیطه های مختلف پزشکی، پزشکانی با توانایی بالا در تمام حیطه ها و بر طبق اصول، پزشکانی پنج ستاره تربیت شوند.

Medical Students, General Practice, Self-Assessment, کلمات کلیدی: دانشجویان, پزشکی عمومی, خود ارزشیابی