مفهوم شناسی تاب آوری، راهکارها و آثار فردی و اجتماعی آن در ابتلائات از منظر قرآن کریم و نهج البلاغه
عنوان مقاله: مفهوم شناسی تاب آوری، راهکارها و آثار فردی و اجتماعی آن در ابتلائات از منظر قرآن کریم و نهج البلاغه
شناسه ملی مقاله: CPESCONF16_163
منتشر شده در شانزدهمین همایش ملی علمی پژوهشی روانشناسی و علوم تربیتی در سال 1402
شناسه ملی مقاله: CPESCONF16_163
منتشر شده در شانزدهمین همایش ملی علمی پژوهشی روانشناسی و علوم تربیتی در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
سیدسجاد خشنودی - ۱- سطح ۲ حوزه علمیه علی بن موسی الرضا یاسوج، کارشناسی موسسه علوم اسلامی علامه حاجی کلباسی اصفهان
سیده لیلا خشنودی - ۲- دانشجوی کارشناسی رشته مشاوره، گرایش امور تربیتی دانشگاه فرهنگیان یاسوج
خلاصه مقاله:
سیدسجاد خشنودی - ۱- سطح ۲ حوزه علمیه علی بن موسی الرضا یاسوج، کارشناسی موسسه علوم اسلامی علامه حاجی کلباسی اصفهان
سیده لیلا خشنودی - ۲- دانشجوی کارشناسی رشته مشاوره، گرایش امور تربیتی دانشگاه فرهنگیان یاسوج
در سال های اخیر واژه «تاب آوری» توجهات زیادی را به خود جلب کرده است که البته رگه های این بحث با واژگان دیگری در قرآن کریم و روایات اهل بیت «علیهم السلام» آورده شده است. تاب آوری یکی از شاخصه های اساسی در تربیت است که نقش مهمی را در کاهش آسیب ها و تحمل سختی های زندگی در پی دارد. این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی و با مراجعه به آیات قرآن و نهج البلاغه با هدف بازشناسی مفهوم تاب آوری، ابتلاء، مفاهیم ناظر به ابتلاء به رشته ی تحریر درآمده است. در این پژوهش عوامل و راهکارهای تاب آوری چون (بالا بردن سطح شناخت و علم آموزی توکل امیدواری ایمان استعانت و یاری طلبیدن از خداوند) به دست آمد و همچنین با در نظر گرفتن آثاری چون (پاداش شهید / مضاعف نشدن مصیبت ایجاد رضایت و خشنودی بهبود روابط (جلوگیری از درگیری و نزاع) ثابت شد که می توان از شرایط استرس زا کاست و تک تک آحاد جامعه را برای تاب آوری و تحمل در مقابل سختی ها و مشکلات تشویق و ترغیب نمود.
کلمات کلیدی: ابتلاء، ابتلائات، ایجاد رضایت، تاب آوری، طاقت آوری
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1684890/