نقش سلبی و ایجابی ساختار دو قطبی در تشدید بحران سوریه (۲۰۲۱-۲۰۱۱)
عنوان مقاله: نقش سلبی و ایجابی ساختار دو قطبی در تشدید بحران سوریه (۲۰۲۱-۲۰۱۱)
شناسه ملی مقاله: JR_QPSS-12-44_007
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_QPSS-12-44_007
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
سیدرضا موسوی نیا - دانشیار روابط بینالملل دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
سید محمد امین آبادی - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
خلاصه مقاله:
سیدرضا موسوی نیا - دانشیار روابط بینالملل دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
سید محمد امین آبادی - دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
تعارض و بحران وجود دارد و بر اساس این که نظام بینالملل از چه ساختاری برخوردار باشد؛ ماهیت بحرانها، پیامدهای آنها، نحوه مدیریت و نیز الگوی رفتاری بازیگران منطقهای و بینالمللی متفاوت خواهد بود. پرسش اصلی این است که نقش سلبی و ایجابی ساختار دوقطبی چگونه در تشدید بحران سوریه موثر بوده است؟ فرضیه اصلی این است که فقدان محدودیتهای سیستمیک نظام دوقطبی دوران جنگ سرد که تعارضات هویتی، ایدئولوژیک و ژئوپلیتیک را در منطقه خاورمیانه محدود کرده بود و حلول این ساختار دو قطبی در سطح منطقهای از طریق بازی با حاصل جمع جبری صفر بین دو قطب منطقهای شامل ایران و عربستان همراه با متحدین منطقهای و بازوان نیابتی خود در سوی دیگر از دو منظر سلبی و ایجابی موجب تشدید بحران سوریه شد. در این مقاله چگونگی تعینات ساختاری به صورت سلبی و ایجابی در دو سطح سیستمیک و منطقهای که بحران سوریه را به شدت متاثر نمود، تبیین میشود.
کلمات کلیدی: ساختار, بحران بین المللی, دو قطبی, ثبات
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1685367/