محمدامین جهاندار لاشکی - ۱- دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی-گرایش توسعه منابع انسانی، دانشگاه غیرانتفاعی مارلیک، نوشهر، ایران
جعفر کیا لاشکی - ۲- مربی گروه مدیریت دولتی، دانشگاه غیرانتفاعی مارلیک واحد نوشهر، ایران
عظیم صلاحی کجور - ۳-دکتری مدیریت ورزشی-مدیریت راهبردی در سازمان ها و رویدادهای ورزشی، دانشگاه آزاد- واحد چالوس، چالوس-ایران

مطالعه رفتارهای فردی و گروهی و کشف پدیده های پیچیده ای همچون فرهنگ سازمانی مدت هاست که مورد علاقه دانشمندان و محققین است. فرهنگ سازمانی به مانند سیستمی از کنترل اجتماعی عمل می کند و رفتار و نگرش های کارکنان را از طریق ارزش ها و اعتقاداتی که در یک سازمان وجود دارد، تحت تاثیر قرار می دهد. فرهنگ سازمانی به ارزش های اساسی، باورها و اصولی ارجاع می شود که همچون شالوده ای محکم به نظام مدیریتی خدمت می کنند. علاوه بر آن هم ارزش ها باورها و نظام مدیریتی، باعث تقویت آن اصول اولیه می گردد. این اصول و ارزش ها ماندگارند، چون برای اعضای سازمان حاوی مفاهیم خاصی می باشند. شخص ممکن است از شغلش به طور کلی ناخشنود باشد اما آن را تحمل کند و تا زمانی که این نا خشنودی به کل سازمان تعمیم نیافته باشد کار خود را ترک نکند. ترک خدمت کارکنان از جمله عواملی است که سازمان را در امر دستیابی به این اهداف دچار مشکل نموده و هزینه آشکار و پنهان بسیار سنگینی را بر کل مجموعه تحمیل می کند. از آنجا که پیشگیری همواره بهتر از درمان است، لذا سازمان ها تلاش می کنند تا با سنجش تمایل ترک خدمت در کارکنان خود، از این امر جلوگیری نمایند. وقوع ترک خدمت کارکنان، ابتدا به صورت ذهنی و در افکار کارکنان شکل می گیرد و درست در همین زمان است که با تیزهوشی مدیریت مجموعه، می توان از عینیت یافتن این امر پیشگیری نمود.

فرهنگ، فرهنگ سازمانی، تمایل به ترک سازمان