شهرام زنده دل ثابت - دانشجوی دکتری تخصصی شهرسازی و کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری با گرایش ( بهسازی و نوسازی ) و مهندسی تکنولوژی عمران – ساختمان وکارشناس علوم قضایی و مدیریت مرکز تحصیلات تکمیلی و دکترای ( الکترونیکی )دانشگاه پیام نور اصفهان - ایران

مفهوم آینده پژوهی استراتژیک دو جنبه اصلی دارد, درک آنچه هست, و پیش بینی آینده. تصمیم گیری ماهیت برنامه ریزی است و با مطالعه متغیرهای درونی و بیرونی, به منظور انتخاب راه رسیدن از وضع موجود به مطلوب انجام می شود عناصر مدیریت استراتژیک و آینده پژوهی استراتژیک در سال های گذشته در همه جا و در تمام سطوح دولت ها و بسیاری از سازمان ها به روش های مرتبط مورد استفاده قرار گرفته اند. چهار جهت جدید پژوهشی در این زمینه پیشنهاد شده است که عبارتند از: برای پرداختن کاملتر به ماهیت عملکرد مدیریت استراتژیک، و تمرکز بر یادگیری دانش تحقیقاتی آینده به طور کلی به عنوان بخشی از مدیریت استراتژیک، و به ویژه تمرکز بر چگونگی دانش استراتژیک و چگونه؟ استفاده از آن و اینکه می توان آن را بهتر با مدیریت استراتژیک ادغام کرد. میوه؟ تحقیقات متمرکز تر می تواند دامنه باشد؟ ارتقای کاربرد مدیریت استراتژیک و همچنین افزایش ظرفیت سازمانی برای رویارویی با چالش های فعلی و آتی و بهبود عملکرد در بلندمدت. شاید بزرگترین هنر آینده اندیشی و آینده پژوهی ایجاد آمادگی برای رویارویی با آینده باشد. بزرگترین دستاورد علم نوپای آینده پژوهی این است که امروزه به خوبی درک شده است که روند تکامل آینده بسیار پیچیده تر از آن چیزی است که بتوان پیش بینی کرد.

آینده پژوهی، مدیریت استراتژیک ، مدیریت مسئله ، تغییر