مهرداد عطایی زاده غشله - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق- خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد صفادشت

ضمانت نامه های بانکی مستقل برای تضمین تعهدات موجود در قرارداد های تجاری به کار گرفته می شوند. با این وصف، این اسناد از قرارداد پایه که مبنای صدور آنها است مستقل اند. در نتیجه، در هنگام مطالبه وجه توسط ذی نفع این سند، بانک صرفا با بررسی اسنادی که در ضمانت نامه لازم دانسته شده است، (صرف نظر از معامله پایه) در صورت تحقق شرایط این اسناد، وجه را به ذی نفع می پردازند. در واقع ذینفع، وجه سند را با سوء نیت و بدون اینکه حقی نسبت به وجه ضمانت داشته باشد از بانک درخواست می نماید. این وضعیت سبب شده که سوء استفاده از ضمانت نامه های بانکی گسترش یابد. پرسش مهمی که در این بخش قابل طرح است این است که آیا قاعده ی سوء استفاده در نظام حقوقی ایران و نظام حقوقی بین الملل قابل پذیرش است یا خیر؟ آیا می توان با اقداماتی مانع سوءاستفاده از ضمانت نامه های بانکی شد یا خیر؟ در این پژوهش ابتدا به معرفی و تعریف سوءاستفاده از ضمانت نامه های بانکی و در ادامه به بررسی شیوه مقابله با آن در حقوق ایران و بین الملل پرداخته شده است. این تحقیق به روش کتابخانه ای و با رویکرد تحلیلی- توصیفی صورت گرفته است. هدف اصلی تحقیق، بررسی سوءاستفاده از ضمانت نامه های بانکی و مقابله با آن در حقوق ایران و بین الملل است.

ضمانت نامه بانکی، سوءاستفاده، حقوق ایران، حقوق بین الملل