سیده ایلناز فرنود - کارشناس ارشد صنایع دستی، پردیس بین المللی فارابی، دانشگاه هنر، کرج، ایران

در طول کهن نگاری هنر ایران ، نگارگری ایرانی بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته است. کتابهای خطی در کتابخانه- کارگاه های سلطنتی بارها مصور شدند و نسخه های نفیسی در این راستا بوجود آمدند که یکی از ارزشمند ترین این کتابها شاهنامه فردوسی اثر حکیم توس می باشد. علاقه به شاهنامه نگاری در کنار مصور سازی سایر کتب ، بسیار شایان توجه است؛ چرا که خود شاهنامه فردوسی برای ایرانیان دارای جایگاهی ویژه است. بررسی چهار نگاره با مضمونی واحد « در بند کشیدن ضحاک» از شاهنامه فردوسی در چهار شاهنامه ابراهیم سلطان ( مکتب شیراز دوم ) و بایسنقری ( مکتب هرات ) از دوره تیموری و شاهنامه تهماسبی ( مکتب تبریز دوم ) و رشیدا ( مکتب اصفهان ) در زمان صفویه منظور نظر این مقاله است . در این مقاله ضمن اینکه به وضعیت تاریخی زمان شکل گیری نگاره ها و مکاتب بوجود آمده در دوره تیموری و صفوی می پردازیم ، به بررسی تطبیقی و ترکیب بندی و عناصر بصری هر چهار نگاره نیز خواهیم پرداخت .

ضحاک ، تیموری ، صفوی ، شاهنامه ابراهیم سلطان ، شاهنامه بایسنقری، شاهنامه تهماسبی ، شاهنامه رشیدا