امیر دهقان دهنوی - ۱کارشناس ارشد حقوق عمومی، دانشکده حقوق، واحد میبد، دانشگاه آزاد اسلامی، میبد، ایران.
اسماعیل دهقان دهنوی - ۲گروه حقوق، دانشکده حقوق، واحد تفت، دانشگاه آزاد اسلامی، تفت، ایران.
عاطفه بیجانی - ۳گروه فقه و حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد یزد، دانشگاه آزاد اسلامی، یزد، ایران.

در این مقاله به بررسی علل اصلی وقوع بزه و نحوه تبدیل یک فرد به بزهکار ( متهم و النهایه مجرم شناسه دار)پرداخته شد. بدون تردید جامعه ای که به تربیت وهدایت نیروی انسانی خود بها ندهد، شاهد پیامدهای زیانباری خواهد بود که گاه غیر قابل جبران وگاه باصرف هزینه های هنگفت ، قابل کنترل است. از مهمترین عواقب سوئی که درکمین چنین جامعه ای می باشد ، پیدایش پدیده بزهکاری ، ناسازگاری اطفال، نوجوانا ن و جوانان است. یکی از مسائل ناراحت کننده فعلی که توجه بسیار از اندیشمندان و بالاخص حقوق دانان و جرم شناسان را به خود معطوف داشته موضوع بزهکاری اطفال ونوجوانان و نحوه مقابله با آن و شیوه های انحراف و کجروی آن ها در جامعه می باشد. از آن جا که دلایل و عوامل بروز جرم در میان اطفال با افراد بزرگسال متفاوت بوده و از سوی دیگر این طبقه از جامعه دارای وضع روانی و اجتماعی حساس تر و به مراتب آسیب پذیرتر نسبت به سایرین می باشند ، لذا باید روشی متناسب با شرایط و موقعیت این افراد اتخاذ شود. با توجه به برسی بعمل آمده از نتایج حاصل از این مقاله، توصیه می گردد که دستگاه متولی امر در این خصوص با ایجاد قوانین مدون و یکپارچه، دادرس را ملزم به دادرسی عادلانه و بی طرف سازد تا چنین انعکاسی بر طرفین پرونده آن هم نه به علت ماهیتی پرونده، بلکه صرفا به دلیل رفتار ناشایست و مغرضانه دادرس نداشته باشد.

یزهکار، یزه، النهایه مجرم شناسه دار، متهم.