ارزیابی ویژگی های عملکردی ژنوتیپ های گوار (لوبیای خوشه ای) تحت شرایط دیم و آبیاری تکمیلی
عنوان مقاله: ارزیابی ویژگی های عملکردی ژنوتیپ های گوار (لوبیای خوشه ای) تحت شرایط دیم و آبیاری تکمیلی
شناسه ملی مقاله: JR_JCI-25-1_020
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JCI-25-1_020
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
هادی شوریده - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان شمالی، بجنورد، ایران. رایانامه: h.shoorideh@ut.ac.ir
حیدر مفتاحی زاده - نویسنده مسئول، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران. رایانامه: Hmeftahizade@ardakan.ac.ir
محدثه حیدرزاده - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. رایانامه: m.heydarzade۹۰@gmail.com
عبدالله یوسفی - سازمان جهاد کشاورزی خراسان شمالی، بجنورد، ایران. رایانامه: abdollah.youssefi@gmail.com
خلاصه مقاله:
هادی شوریده - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خراسان شمالی، بجنورد، ایران. رایانامه: h.shoorideh@ut.ac.ir
حیدر مفتاحی زاده - نویسنده مسئول، گروه باغبانی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه اردکان، یزد، ایران. رایانامه: Hmeftahizade@ardakan.ac.ir
محدثه حیدرزاده - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران. رایانامه: m.heydarzade۹۰@gmail.com
عبدالله یوسفی - سازمان جهاد کشاورزی خراسان شمالی، بجنورد، ایران. رایانامه: abdollah.youssefi@gmail.com
بهمنظور بررسی پاسخهای عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپهای گوار (Cyamopsis tetragonoloba L.) به آبیاری تکمیلی در شرایط دیم، مطالعهای دو ساله در قالب کرتهای نواری خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاههای تحقیقاتی شیروان، کهنهکند و محمدآباد خراسان شمالی در سالهای زراعی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ به اجرا درآمد. فاکتور اصلی شامل سطوح آبیاری در سه سطح دیم، دو آبیاری (پس از کاشت و زمان دانه بستن) و سه آبیاری (پس از کاشت، هنگام تشکیل غلاف و زمان دانه بستن) و فاکتور فرعی شامل ژنوتیپهای گوار در چهار سطح شامل سه ژنوتیپ RGC-۱۰۷۷،RGC-۱۰۳۶ ، RGC-۱۰۲۵ و توده محلی چابهار بود. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که بین ژنوتیپهای مختلف تفاوت معنیداری بهجز در صفت تعداد روز تا گلدهی وجود نداشت. از طرفی اثر تیمار آبیاری تکمیلی بر ویژگیهای عملکردی نسبت به شرایط دیم مشهود بود، اما تفاوت معنیداری بین دو و سه بار آبیاری تکمیلی مشاهده نشد. عملکرد دانه گوار در سال اول و دوم در منطقه آشخانه به میزان (۵/۷۵۰ و ۱/۲۱۹ کیلوگرم در هکتار) برتر از بجنورد و شیروان است. بیشترین عملکرد دانه (۵۹۰ کیلوگرم در هکتار) در سال اول از تیمار دو بار آبیاری و در سال دوم (۵۱/۲۷۱ کیلوگرم در هکتار) از تیمار سهبار آبیاری بهدست آمد. در بین ژنوتیپهای آزمایشی بیشترین عملکرد دانه متعلق به ژنوتیپ RGC-۱۰۲۵ بود. بهطور کلی میتوان کشت گوار ژنوتیپ RGC-۱۰۲۵ را در منطقه آشخانه توصیه کرد.
کلمات کلیدی: اجزای عملکرد, تنش آبی, توده محلی, درصد صمغ, صفات فنولوژیکی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1686539/