حکیمه فنودی - دانشجوی دکترا، گروه زبانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
عالیه کرد زعفرانلو - دانشیار، گروه زبانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
حیات عامری - دانشیار، گروه زبانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

این پژوهش محدودیت­های واج­آرایی را در وام­واژه­های سههجایی که در زیرساخت، توالی سه­همخوانی دارند، در چارچوب بهینگی بررسی میکند. از نظر پولگرام و میچ (۱۹۶۵:۷۶) رشته­ای از همخوان­ها که درون یک هجا هستند، خوشه نام دارند و اگر در در دو هجای متوالی باشند، توالی تشکیل می­دهند. اغلب توالی­های سه­همخوانی، در زیرساخت نتیجه وجود خوشه همخوانی آغازی در هجای دوم یا سوم می­باشند که با پایانه هجای قبل تشکیل توالی می­دهد. برای مطالعه این توالی­ها، ۹۷۲۵ واژه بسیط سه­هجایی موجود در زبان فارسی از فرهنگ مشیری و دهخدا استخراج شدند و پس از ثبت و تحلیل در نرم­افزار اکسل، ۳۶ واژه­ دارای توالی سه­همخوانی در مرز هجاها شناسایی گردید. مطالعات نشان می­دهند  همه واژه­های دارای توالی همخوانی، وام­واژه­ هستند، بجز سه مورد که متعلق به فارسی قدیم با کاربرد مهجور هستند. همچنین، توالی­های سه­همخوانی حاصل از خوشه آغازی برای شکستن خوشه آغازی و انطباق با ساخت هجایی فارسی بازهجابندی می­شوند و بازهجابندی بدون درج واکه و یا همراه با درج واکه به صورت اجباری و همنوا رخ می­دهند تا از تشکیل خوشه آغازی در فارسی جلوگیری شود. در همه این موارد، بازهجابندی منوط به برقراری رسایی در مرز هجاست و با استفاده از استدلال گوسکوا (۲۰۰۱) درباره نقش محدودیت­ مجاورت هجا تبیین می­شود

وام واژه, توالی سه همخوانی, قانون مجاورت هجا, بازهجابندی, رویکرد