فاطمه بابائی - دانشگاه الزهرا (س)
سید علی حسینی - دانشگاه الزهرا (س)
محمد توحیدی - دانشگاه امام صادق (ع)
سعید همایون - دانشگاه یوله

هدف پژوهش حاضر استخراج الگوی حاکم بر گزارشگری پایداری شرکت های مورد تایید شریعت و مقایسه میزان افشای آن در دو کشور اسلامی درحال توسعه مالزی و اندونزی به منظور تعیین تاثیر اسلام بر گزارشگری پایداری است. در این راستا گزارش های پایداری ۲۰ شرکت مورد تایید شریعت در مالزی و اندونزی در سال ۲۰۲۰ با روش تحلیل مضمون و با استفاده از نرم افزار مکس کیودی ای مورد تحلیل قرار گرفت. درمجموع ۱۹۵ مضمون پایه، ۲۸ مضمون سازمان دهنده و شش مضمون فراگیر اقتصادی، زیست محیطی، کارکنان، جامعه، مشتریان و استراتژی پایداری استخراج شد. مضمون های پایه شناسایی شده عمدتا مرتبط با استانداردها و رهنمودهای گزارشگری پایداری متداول بود. تعداد کمی از مضمون های پایه نیز مرتبط با فعالیت های مسئولیت پذیری اسلامی بود که دامنه افشای آن ها محدود به مضمون های فراگیر کارکنان، مشتریان و جامعه بود. جهت مقایسه کمی گزارشگری پایداری در دو کشور از تحلیل های آماری استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین گزارشگری پایداری در سطح افشای کل، فعالیت های مسئولیت پذیری اسلامی و در ارتباط با کلیه ابعاد (مضمون های فراگیر) در کشور اندونزی بیشتر از مالزی است. میزان افشای انجام شده در ارتباط با فعالیت های مسئولیت پذیری اسلامی نیز در مقایسه با افشای کل بسیار کم بود. جهت مقایسه معناداری تفاوت میانگین، از آزمون های مقایسه ای میانگین استفاده شد که نتایج آن حاکی از معناداری تفاوت ها در سطح کلیه ابعاد، افشای کل و فعالیت های مسئولیت پذیری اسلامی بود. همچنین نتایج آزمون فریدمن جهت رتبه بندی میزان افشا نشان داد که بعد کارکنان دارای بیشترین میزان افشا در گزارش های پایداری شرکت های مورد تایید شریعت در هر دو کشور بود.

گزارشگری پایداری, شرکت های مورد تایید شریعت, فعالیت های مسئولیت پذیری اسلامی, تحلیل مضمون, مالزی, اندونزی