سعید صبوری - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
مرتضی صانعی پور - کارشناس ارشد مهندسی زلزله دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی

استفاده از مهاربندهای فولادی که به میراگرهای مرکزی مجهز هستند؛ کارایی مناسب و مطلوبی در کنترل پاسخ لرزه ای سازه های قابی ایجاد می کنند. در قابهای دارای میراگرهای تسلیمی مرکزی (YDBF) تحت تحریکات لرزه ای متوسط و شدید، میراگر میانی جاری شده و شروع به جذب انرژی می نماید و در نتیجه از وارد آمدن خسارت به اعضای اصلی سازه جلوگیری می کند. در این مقاله ، رفتار غیرخطی قابهای فولادی مجهز به میراگرهای تسلیمی مرکزی و تاثیر تقویت اعضای مهاربندی قطری آنها برای قابهای دارای میراگر میانی با بازشوهای 10٪ و 20٪ و از دو جنس فولاد ساختمانی (MS ) و فولاد جاذب انرژی (EGS) مورد مطالعه قرار گرفته است. برنامه ای که جهت آنالیز استفاده گردیده؛ نرم افزار اجزاء محدود Ansys نسخه 9 می باشد. نحقیقات انجام شده بیانگر برتری قابهای مجهز به کیراگرهای مرکزی از جنس EGS نسبت به قابهای دارای میراگرهای میانی از جنس MS با درصد بازشوی یکسان می باشد. همچنین استفاده از مهاربندهای قویتر رفتار سیستم YDBF با میراگر از جنس MS را تغییر زیادی نمی دهد؛ ولی رفتار سیستم متناظر با میراگر از جنس EGS را به صورت چشمگیری بهبود می بخشد.

مهاربند جاری شونده ، بازشو ، YDBF ، رفتار غیرخطی ، فولاد جاذب انرژی