محمد ملکوتی خواه - گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه میبد، ۸۹۶۱۶۹۹۵۵۷
مصطفی علیزاده - گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه میبد، ۸۹۶۱۶۹۹۵۵۷
محمد رضا نصر اصفهانی - پژوهشکده مواد و انرژی، اصفهان، ایران، ۸۱۸۹۱۱۱۱۵۶
محمد راعی دهقی - گروه مهندسی مواد، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه میبد، ۸۹۶۱۶۹۹۵۵۷

در ریخته گری، یکی از راه های کاهش پارگی داغ، اصلاح ریزساختار است. در این مطالعه، ریزساختار آلیاژ A۲۰۶ با استفاده از فرآیند برش مذاب در زمان های مختلف اصلاح شد و اثر زمان برش مذاب بر رفتار پارگی داغ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یک محفظه فولادی با دو بافل و یک همزن مارپیچی برای اعمال تنش برشی به مذاب استفاده شد. سپس مذاب برش خورده در قالب گرافیتی به شکل یک میله محدود ریخته شد و از میکروسکوپ های نوری و SEM برای بررسی اندازه دانه استفاده شد. برای ارزیابی حساسیت به پارگی گرم، از کمیت چگالی طول ترک به عنوان معیار استفاده شد. نتایج نشان داد که فرآیند برش مذاب اندازه حفره های انقباضی را کاهش می دهد، شروع پارگی داغ را دشوارتر می کند و مقاومت آلیاژ را در برابر پارگی داغ افزایش می دهد. همچنین به دلیل کاهش اندازه حفره های انقباضی، استحکام نهایی تا ۵۷ درصد افزایش می یابد. با افزایش زمان برش مذاب تا ۳ دقیقه، ریزساختار ریختگی کمتر یکنواخت شد. با این حال، پس از ۳ دقیقه، ریزساختار به طور قابل توجهی یکنواخت تر شد. علاوه بر این، اندازه دانه تا ۳۷ درصد کاهش یافت و سرعت این کاهش پس از ۳ دقیقه تسریع شد و منجر به افزایش مقاومت در برابر پارگی گرم شد. کاهش اندازه دانه به دلیل برش مذاب باعث افزایش تعداد مرزدانه ها و کاهش ضخامت لایه رسوبات مرز دانه ای شد و در نتیجه رفتار نرم تری در سطح شکست مشاهده شد.

آلیاژ آلومینیوم-مس, پارگی گرم, برش مذاب, ریزساختار, ترکیبات بین فلزی