علی کشاورزی - دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان
حمیدرضا حری - دانشیار اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان
سیدعبدالمجید جلائی اسفندآبادی - استاد اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان
میثم رافعی - استادیار اقتصاد دانشگاه خوارزمی
مهدی نجاتی - دانشیار اقتصاد دانشگاه شهید باهنر کرمان

شیوع ویروس کرونا در دسامبر ۲۰۱۹، با سرعت بسیار بالا به یک بحران در سلامت عمومی تبدیل شد، که در ابتدا اقتصاد چین و سپس اقتصاد جهانی را تحت تاثیر قرار داد. این موضوع باعث شد تا از الگوهای مختلفی جهت الگوسازی شیوع ویروس استفاده شود. هدف اصلی این مطالعه، درک اثر شیوع یک بیماری همهگیر بر اقتصاد ایران در چارچوب یک الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی است. به این منظور، پس از مقداردهی پارامترها بر اساس اطلاعات فصلی اقتصاد ایران طی دوره زمانی ۹۵-۱۳۷۰، در سناریوهای مختلف و با توجه به میزان ماندگاری ریسک فاجعه سلامت، شبیهسازی الگو انجام شده است. نتایج حاکی از آن است که شیوع یک بیماری همهگیر، موجب کاهش ساعات کار و بهرهوری نهایی سرمایه فیزیکی میشود؛ بنابراین سرمایهگذاری فیزیکی، تولید، و مصرف کل با کاهش مواجه میشوند. بر اساس یافتههای پژوهش توصیه میشود که در شرایط مواجهه با بیماری پاندمیک، دولت به عنوان مقام سیاستگذار، نقش تثبیتی را ایفا کند.

بیماری پاندمیک, ریسک فاجعه سلامت, پویاییهای متغیرهای کلان اقتصادی, تعادل عمومی پویای تصادفی, ادوار تجاری حقیقی