نوروز نوراله زاده - استاد یار دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تهران جنوب
خدیجه پورزال - دانشجوی دکتری مالی ، بیمه ، دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد تهران جنوب

با توجه به پیچیده و گسترده شدن معاملات واحدهای تجاری در دنیای کنونی، مسئولیتهای مدیران شرکتها به دلیل کاستی از کنترل سهامداران بر فعالیتهای شرکت، به طور عمده بر عهده آنان قرار گرفته است. طبق قوانین فعلی، سهامداران به عنوان مالکان شرکت و مدیران به نمایندگی از آنان، موظف به تخصیص منابع شرکت به گونهای هستند که بالاترین سود و عایدی به سهامداران دست بدهد. با توجه به اینکه سامانه حاکمیت شرکتی نیرومند و مستحکم در شرکتها، رفتار فرصت طلبانه و سودجویانه مدیران را محدودتر میکند، کیفیت و توان اتکای گزارشگری مالی، بویژه در مورد سودها، بهبود مییابد. این مسئله، موجب ایجاد اعتماد بیشتر سرمایه گذاران در بازار سرمایه می شود. همچنین، حاکمیت شرکتی باید هیات مدیره و مدیریت شرکت را ترغیب به دنبال کردن هدفهایی که به نفع شرکت و سهامداران است، نماید و در عین حال، کنترل اثربخش را نیز تسهیل کند. با استفاده از مکانیزم هایی مانند اعضای غیرموظف در هیات مدیره، کمیته های تخصصی ریسک، کمیته حسابرسی، کمیته تطبیق عملیات جاری با قوانین، استفاده از حسابرسان داخلی و مستقل، فراهم آوردن امکان نظارت سهامداران اقلیت، کنترل معاملات اشخاص مرتبط، رعایت آییننامه رفتار حرفهای کارکنان و مدیران، و گسترش اخلاق سازمانی همچنین دراین راستا، می توان از روشهایی نظیر ارائه گزارشهای عملکرد، برگزاری جلسات با سهامداران، انتخاب اعضای هیئت مدیره با تجربه و دانش مدیریتی، وضعیت مالی و عملکرد شرکت را بررسی کرد و تصمیماتی برای بهبود آنها اتخاذ کرد. در نتیجه، حاکمیت شرکتی نه تنها بهبود کیفیت گزارشگری مالی و اعتماد سرمایه گذاران را به دنبال دارد، بلکه بهبود عملکرد و عایدی سهامداران نیز می تواند در اثر بخشی و کارایی شرکت تاثیرگذار باشد. به عنوان یک نتیجه مستقیم، این بهبودها می تواند به رشد و توسعه صنایع و اقتصاد کشور کمک کند.

حاکمیت شرکتی، سیستم کنترل های داخلی، هیئت مدیره