زهرا خاکی - دانشجو کارشناسی، آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان اهواز، ایران
نیلوفر پارسامنش - دانشجو کارشناسی، آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان اهواز، ایران
رضوان اسود - دانشجو کارشناسی، آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان اهواز، ایران
زهرا حقیقت - دانشجو کارشناسی، آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان اهواز، ایران

درس پژوهی یک رویکرد توسعه ی حرفه ای است که در آن معلمان با یکدیگر در تدوین طرح درس، اجرای کلیه عناصر تدریس ومشاهده ی نتایج مشارکت دارند. در این پژوهش، ابتدا با همکاری گروه درس پژوه به بررسی مسئله مورد نظر پرداخته و بعد از تشکیلجلسات متعدد، نقشهی ذهنی محتوا تهیه گردید؛ سپس طرحی برای اجرای پژوهش مشارکتی در آموزش ساعت و دقیقه به دانش-آموزان پیشنهاد شد. پس از بررسی طرح پیشنهادی و رفع اشکالات احتمالی، به اجرا گذاشته و درنهایت به ارزیابی و بازبینی فرآیند عملپرداخته شد. در ارزیابی و نقد، ایراداتی جزئی مطرح گردید که با توجه به نتایج ارزشیابی مستمر فراگیران و نظر سایر همکاران، لزومیبر طراحی آموزشی دوم و اجرای آن دیده نشد. در پایان گزارش روایتی از کلیه ی مراحل نگارش شد. هدف اصلی پژوهش حاضر، تبیینمفهوم ساعت و دقیقه بوده است که از نظر روش، آزمایشی و از لحاظ هدف، کاربردی است. جامعه و نمونه آماری این تحقیق شامل ۲۶نفر از دانش آموزان پایه دوم ابتدایی واقع در مدرسه ی هاجر، شهرستان بندر امام خمینی در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ است. جهتگردآوری اطلاعات در این تحقیق از دو روش کتابخانه ای و آزمایش استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که؛ استفاده از روش درسپژوهی بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه دوم ابتدایی در مبحث ساعت و رفع بدفهمی خواندن عقربه دقیقه شمار تاثیر معناداریدارد. همچنین مهارت حرفهای معلمان به علت تبادل نظر با همکارانشان بهبود یافته است و فراگیران رضایت بیشتر، نگرش مثبت تر،یادگیری بهتر و تغییر عملکرد شایسته تری در قیاس با قبل دارند.

درس پژوهی، یادگیری، ساعت و دقیقه، طراحی آموزشی، ارزیابی