مهدی فیضمندیان - دانشجوی کارشناسی ارشد خوردگی و حفاظت از مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
محمدعلی گلعذار - استاد، دانشگاه صنعتی اصفهان
فتح الله کریم زاده - استادیار، دانشگاه صنعتی اصفهان

قرار گرفتن ذرات اکسیدی و کاربیدی سخت در ساختار فلزات و آلیاژها می تواند موجب بهبود مقاومت سایشی و خوردگی و نیز افزایش سختی و استحکام فلز زمینه گردد. میزان تغییرات ایجاد شده در خواص کامپوزیت های زمینه فلزی مستقیماً تحت تأثیر مقدار فاز ثانویه قرار گرفته در ساختار فلز با آلیاژ زمینه است. در این تحقیق به منظور الکتروفرمینگ کامپوزیت Ni-SiC حمام سولفامات نیکل مورد استفاده قرار گرفت. الکتروفرمینگ در چگالی جریان های 1، 3، و( 5A/dm(2 با استفاده از مندل فولاد زنگ نزن انجام شد. اندازه متوسط ذرات پودر SiC مورد استفاده 0/4 تا 1 میکرون بود که به میزان 20g/l به حمام الکتروفرمینگ اضافه شد. پس از الکتروفرمینگ نمونه ها از سطح مندول جدا شده و به منظور حذف نیکل در محلول اسید نیتریک حل شد. سپس پودر SiC غیر قابل حل، صاف شده و کسر حجمی ذرات SiC در ساختار کامپوزیت مورد محاسبه قرار گرفت. همچنین توزیع ذرات SiC در ساختار کامپوزیت با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش چگالی جریان پوشش دهی می تواند کسر وزنی SiC در ساختار رسوب را افزایش دهد. سپس نقش چگالی جریان پوشش دهی روی میزان فاز ثانویه قرار گرفته در ساختار کامپوزیت با استفاده از تئوری کلاسیک مورد بررسی قرار گرفت.

متداولف سولفامات، تئوری کلاسیک