زهرا محبوب دانا - دکتری، ریاضیات کاربردی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لاهیجان- اداره آموزش و پرورش منطقه اطاقور،دبیرستان سمیه
مرضیه غلامرضایی - کارشناسی ارشد ریاضی کاربردی،دانشگاه آزاد اسلامی، واحد لاهیجان- معاون اجرایی دبیرستان آیت الله سعیدی منطقه اطاقور
لیلا رمضانی طرازخاکی - کارشناسی آموزش ابتدایی،دانشگاه فرهنگیان ثامن الحجج (ع) مشهد- آموزگار دبستان محمد نوید ناحیه ۵ مشهد

پژوهش حاضر جهت مشخص کردن بررسی تاثیر ارتباط و تعامل بین اولیاء و مدرسه در پیشرفت آموزشی و تربیتی دانش آموزاندبیرستان متوسطه اول پروین اعتصامی شهرستان رودسر در سال تحصیلی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهشرا کلیه دانش آموزان مدرسه که به تعداد ۱۸۶ نفرهستند، تشکیل می دهند. در این تحقیق، حجم نمونه، ۴۰ نفر می باشند که بصورتتصادفی انتخاب شده اند . تحقیق حاضر کاربردی بوده و از نوع پیمایشی می باشد . پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و ابزارسنجش خانواده (FAD) جهت بررسی عملکرد خانواده های نمونه مورد اجرا قرار گرفت . براساس داده های بدست آمده از پرسشنامه وهم چنین معدل دانش آموزان و با استفاده از آزمون T و تحلیل واریانس ، میزان پیشرفت تربیتی و تحصیلی دانش آموزان مورد بررسیقرار گرفت. نتایج پژوهش حاضر مشخص کرد که بین تعامل اولیاء با مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه ی معناداری وجوددارد و هر چه تعداد ارتباط اولیاء وخانواده ها با مدرسه بیشتر ومستمر تر باشد پیشرفت تحصیلی نیز بیشتر می شود. در این تحقیقمشخص شد که آن دسته از دانش اموزانی که اولیای آنها از سطح تحصیلات بالاتری برخوردار هستند و بطورمداوم در پیگیری وضعیتتحصیلی و تربیتی فرزندشان کوشا هستند ، نسبت به دانش آموزانی که اولیا آنها در مراجعه به مدرسه بی تفاوت هستند از لحاظوضعیت درسی بسیار موفق تر می باشند .هم چنین مشخص شد که بین تعامل اولیاء با مدرسه و عملکرد تربیتی و انضباطی دانشآموزان نیز رابطه معناداری وجود دارد.

تعامل ، پیشرفت تحصیلی، اهداف آموزشی و تربیتی