امروزه شهرهای مختلف دنیا به دلایل متعدد در معرض آسیب های ناشی از مخاطرات ژئومورفولوژیکی قرار دارند، استان کرمانشاه واقع در دامنه های زاگرس نیز همواره مستعد مخاطرات محیطی ناشی از پدیده های ژئومورفولوژیکی بوده است. مخاطرات ژئومورفولوژیکی به دلیل ماهیت نابهنگام بودن،در بیشتر موارد خسارات مالی و جانی بسیاری بر جای می گذارند. در میان مخاطرات طبیعی زمین لرزه و سیل، از زمره ی ویرارن کننده ترین مخاطرات محسوب می گردند. این مخاطرات در مناطق کوهستانی دارای شدت و قدرت آسیب رسانی بیشتری هستند. بنابراین شناسایی مناطقی که دارای آسیب پذیری بیشتری از مخاطرات طبیعی هستند، می تواند در جهت برنامه ریزی برای مقابله با کاهش اثرات این حوادث موثر است. پژوهش حاضر باهدف پهنه بندی آسیب پذیری مخاطرات طبیعی زمین لرزه و سیل انجام گرفته است و پژوهشی کاربردی است. روش انجام پژوهش توصیفی- تحلیلی است. آمار و اطلاعات مورد نیاز با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و داده های سنجش از دور جمع آوری گردیده است. یافته های تحقیق نشان می دهدکه در پهنه بندی استان کرمانشاه نسبت به خطوط کسل و رودخانه ها، ارتفاع نسبتا بالا و شیب زیاد، قسمت های مرکزی استان دارای زمینه یسیل خیزی و آسیب پذیری در برابر مخاطرات طبیعی سیل و زلزله را دارند. شهرستان کرمانشاه از مهمترین نقاط مستعد جهت سیل و زلزله می باشد وسایر نقاط استان نیز کم وبیش از این قاعده مستقی نبوده و در برابر مخاطرات ژئومورفولوژیک آسیب پذیر هستند.