رحیم قجقی - دکترای حرفه ای دامپزشکی، دانشگاه شیراز، ایران
آمنه قجقی - دستیار تخصصی رادیولوژی دامپزشکی، دانشگاه تهران، ایران
محمد قجقی - کارشناس دامپزشکی. دانشگاه علمی کاربردی گرگان.ایران

صنعت زنبور داری ایران از نظر میزان تولید عسل و تعداد مزارع تولید عسل در بین ۱۰ کشور اول جهان قرار دارد. با توجه به پراکنش بسیار مناسب مزارع زنبور عسل و قابلیت های توسعه ای کشاورزی و گردشگری این مناطق، گردشگری زنبور عسل (Apitourism)، از جمله راهبردهایی است که در چند دهه اخیر برای متنوع ساختن اقتصاد روستایی و توسعه پایدار روستایی مطرح شده است. آپی توریسم تنها مشاهده و یاد گرفتن نحوه زندگی زنبور عسل و خرید محصولات داخل کندوی زنبور نمی باشد، بلکه استفاده از نوعی درمان جایگزین بنام آپی تراپی یا زنبور درمانی (Apithrapy) است. محبوب ترین و متداول ترین شکل درمان در گردشگری زنبورستان، تجهیزات استنشاقی هستند. گردشگران در اتاق های مجهز به صندلی مخصوص، استراحت کرده و هوای منبسط شده داخل کندو و غنی از مواد ضد قارچ را تنفس می کنند. این محیط، تاثیرات مثبتی بر سیستم تنفسی، تقویت سیستم ایمنی، کاهش استرس، خستگی و بهبود خلق و خوی برجای می گذارد.علاوه بر استنشاق، به فعالیت های درمانی دیگری چون حمام با عسل، ماساژ با استفاده از عسل و موم زنبور عسل، ماسک زیبایی و استفاده از نیش زنبور عسل به عنوان زنبور درمانی و به منظور سم زدایی اشاره می شود. حتی از صدای زنبور عسل جهت ایجاد آرامش و ریلاکس بودن استفاده می شود. گردشگری زنبورعسل به عنوان فرصتی برای فعال شدن مناطق روستایی، ایجاد مشاغل جدید و ترویج فرهنگ و سنت یک منطقه مطرح می شودو فرصتی برای رشد و پویایی مناطق روستایی و ایجاد مشاغل جدید گردشگری را فراهم می آورد.

زنبورعسل، گردشگری، زنبوردرمانی، مشاغل، عسل