محمدحسن سلطان پور - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
علیرضا دادخواه - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
امیر وهابی آزاد - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران

یکی از مسائل مهم در حقوق امروز، مسئولیت مدنی پزشک است که قانون مدنی و قانون مسئولیت مدنی ۱۳۳۹نسبت به آن ساکت است ولی در قانون مجازات اسلامی مقرراتی به آن اختصاص یافته است . مسئولیت پزشکی پاسخگو بودن پزشک در قبال خساراتی است که به بیمار وارد می آورد و این خسارات ناشی از انجام وظایف پزشکی است . در حقوق تطبیقی مسئولیت مدنی پزشک اصولا مبتنی برنظریه تقصیر است یعنی پزشک هنگامی مسئول به جبران خسارت وارده به بیمار است که تقصیر او به اثبات برسد.اگر مسئولیت پزشکی مبتنی بر نظریه قهری باشد اثبات تقصیر به عهده بیمار یا مدعی خسارت است و در صورتی که مبتنی بر نظریه قراردادی باشد، بستهبه اینکه تعهد پزشک به نتیجه یا تعهد به وسیله است ، موضوع متفاوت خواهد بود. قانون جدید مجازات اسلامی نیز که هنوز اجرا نشده است ، مبنای تقصیر را در مسئولیت پزشک پذیرفته است اما به نظر میرسد که مبنای مسئولیت در این قانون تقصیر مفروض است نه تقصیر اثبات شده بدین معنی که قانون پزشک را مسئول فرض میکند مگر اینکه عدم تقصیر او اثبات شود . در این مقاله ، ارکان مسئولیت مدنی پزشک (خطای در مرحله تشخیص ، خطای در مرحله معالجه و خطای در عمل جراحی ) و همچنین تعهد به جبران خسارت با نظریه خطر و نظریه تقصیر را مورد بررسی قرار می دهیم .

مسئولیت مدنی ، پزشک ، نظریه تقصیر، نظریه خطر، تعهد به نتیجه ، تعهد به وسیله .