حسین بیگی - استادیار، گروه آموزشی حقوق جزا و جرم شناسی، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
سایه ذاکری - دانشجوی کارشناسی، رشته حقوق، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران
حانیه عزتی - دانشجوی کارشناسی، رشته حقوق، واحد مراغه، دانشگاه آزاد اسلامی، مراغه، ایران

زمینه و هدف: در تمام مناطق دنیا و تمام سطوح هر جامعه ممکن است افرادی به دلیل محدودیت عملکردهای فیزیکی، روانی،حسی یا وضعیت های طبی یا بیماری ذهنی دچار معلولیت شوند. معلولیت به معنی از دست دادن یا محدودیت فرصتهای شرکت در زندگی اجتماعی در یک سطح مساوی با دیگران است. ارائه خدمات توانبخشی به معلولان همواره از دغدغه های مهم نظام سلامت در جهان محسوب میشود. شناسایی نظام های توانبخشی معلولان برای سیاستگذاران و متولیان سلامت و توانبخشی یک ضرورت اجتناب ناپذیر است.روش تحقیق: پژوهش حاضر از نظر شیوه گردآوری اطلاعات تحقیقی، توصیفی است و برای رعایت حقوق معلولین در جامعه و فضای مجازی و حقیقی باید اقدامات لازم انجام شود. همچنین به تبیین حقوق معلولین در تمامی سنین و مناسبسازی مکان های عمومی برای زندگی راحت تر این افراد پرداخته شده است.یافته ها: همواره سعی می شود تا حقوق معلولین در ادارات، معابر، خیابان ها و سایر مکان های عمومی رعایت شود و در راستای اشتغال و استخدام آنان در ادارات دولتی اقداماتی انجام شود و مانند گذشته در حد یک شعار باقی نماند. در طی سال ها قوانین معلولیت از یک مراقبت اولیه در موسسات به تحصیل کودکان معلول و توانبخشی افرادی که در سنین بزرگسالی معلول شده اند؛ توسعه یافته است. رشد تحصیلی و توانبخشی افراد معلول فعال تر و به عاملی برای رشد و توسعه قوانین معلولیت تبدیل شده است. از گذشته تا کنون مفاهیم یکپارچه سازی و عادی سازی مطرح شده اند که نمایانگر رشد فزاینده آگاهی و توانایی های معلولین بوده است.نتیجه گیری: تمامی نهادهای حمایت از معلولین در تلاش برای مناسب سازی زندگی آنها در بین سایر افراد بوده تا آنان نیز بتوانند مانند سایرین به امور خود رسیدگی کرده و در سطح برابر با افراد عادی قرار بگیرند و از زندگی خود لذت ببرند.

معلولین، معلولیت های کودکان، مناسب سازی، اشتغال معلولین