جداسازی و تولید نیمه صنعتی سویه های باسیلوس بالقوه پروبیوتیک برای طیور

پروبیوتیک ها برای اولین بار توسط متچنیکوف0 در سال 1907 بر اساس مشاهداتش بر روی یک دهقان بلغاری مطرح گردیدند. وی مشاهده کرد که این زوستائیان به واسطه مصرف مقادیر فراوان ماست تخمیری، سالم تر بوده و کمتر به بیماری دچار می شوند و این امر را وجود میکروارگانیزم های مفیدی در ماست نسبت داد که اثرات میکروب های مضر روده را از بین می برند. وی بیان نمود که این اثرات سودمند، به خاطر سکونت لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس در روده ایجاد می شود واژه پروبیوتیک دارای ریشه لاتین به معنی «برای زندگی» است. این واژه اولین بار در سال 1965 توسط لی لی و استیل ول به تشریح توضیح مواد ترشحی یک میکروارگانیزم مورد استفاده قرار گرفت که رشد میکروارگانیزم های دیگر را تحریک می نمود. از این واژه پروبیوتیک متضاد واژه آنتی بیوتیک بود. در سال 1989 ، فولر تعریف فوق را به صورت زیر اصلاح نمود: پروبیوتیک ها مکمل های غذایی از میکروب های زنده می باشند که با بهبود تعادل میکروبی روده، اثرات مفیدی بر روی میزبان (انسان یا حیوان) اعمال می کنند. پروبیوتیک ها را می توان یکی از مهم ترین دستاوردهای پیشرفت تکنولوژی دانست که از شرایط طبیعی میکروارگانیزم ها در دستگاه گوارش و تعادل موجود در طبیعت الهام گرفته شده است . پروبیوتیک ها یک یا مخلوطی از چند میکروارگانیزم هستند که سبب تحریک رشد باکتری های مفید و کاهش بیماری زایی میکروب های مضر می شوند و معمولاً مکانیزم عمل آن ها متکی به جایگزینی و حیات آن ها است. پروبیوتیک ها نه تنها به عنوان محرک رشد بلکه برای تحریک دستگاه ایمنی و پیشگیری از ابتلاء به بسیاری از بیماری ها به کار گرفته می شوند.