افزایش رشد و مقاومت به ویبریو در میگوی ببری سیاه کشت شده در قفس

باسیلوس s11 یک پروبیونت که به عنوان مکمل غذایی برای میگوی ببری سیاه کشت داده شده در قفس درون استخرهای خاکی مورد استفاده قرار گرفته است. استخر خاکی با وسعت 500 متر مربع برای این کار مورد استفاده قرار گرفت. 12 قفس ( آزمایش اول) و 6قفس ( آزمایش دوم) بصورت موازی در استخر قرارداده شد. 80 میگو در هر قفس قرار داده شد و پس از 100 روز کشت با تغذیه از دو گروه کنترل غذایی UF و گروه تیماری پروبیونت PF، متوسط وزن 2/5±25/4 و 1/2±22/0 گرم به ترتیب در آزمایش اول و دوم بدست آمد که از نظر آماری ختلاف معنی داری را با گروه های کنترل دو آزمایش اول 0/8±18/6 و دوم 0/6±18/3 گرم بدست داد (p<0/05). میزان بقا میگو بعد از 100 روز پرورش در گروه (PF6/2±76/7 درصد در آزمایش اول و 5/0±80/8 درصدر آزمایش دوم) اختلاف معنی داری را با گروه ( UF 11/5±65/0 درصد در آزمایش اول و 7/5±62/5 درصدر در آزمایش دوم) نشان داد (p<0/05) این پروبیونت در طی زمان کشت هیچ گونه تأثیری بر کیفیت آب نگذاشت. در طی 8 روز آزمایشی تنش با ویبرویو همه افراد گروه کنترل تا روز ششم از بین رفتند حال آن که گروه تغذیه شده با PF 4/5 درصد در آزمایش اول و 9/3 درصد در آزمایش دوم بازماندگی نشان دادند.

Keywords:

پروبیوتیک , میگوی ببری سیاه , رشد , مقاومت دمایی