ریحانه دروگری - دکتری تخصصی حقوق بین الملل عمومی، دانشگاه پیام نور تهران، مدرس دانشگاه
پریزاد کاوسی خسرقی - دانشجوی دکتری، حقوق کیفری و جرم شناسی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد،ایران، مدرس دانشگاه

فناوریهای هوش مصنوعی پیشرفته، در حال حاضر به طور گسترده در زمینه های پزشکی و مراقبتهای بهداشتی مورد استفاده قرار میگیرد. حجم عظیمی از داده های شخصی، از منابع مختلف جمع آوری شده و برای اهداف پزشکی در الگوریتمهای هوش مصنوعی درج میشود و حریم خصوصی بیمار را به چالش میکشد. پژوهش حاضر مطالعه مقایسهای از قوانین عملیاتی برای داده های مراقبتهای بهداشتی است که جمع آوری شده و سپس در عملکردهای هوش مصنوعی، به ویژه با تمرکز بر تفاوتها و کمبودهای قانونی، استفاده میشود. مرزهای مفهومی حریم خصوصی و اطلاعات شخصی، تاثیر توسعه فناوری بر مدل رضایت آگاهانه و تضاد بین آزادی و امنیت در قوانین جریان داده های فرامرزی مسائل کلیدی هستند که نیاز به بررسی در هنگام تنظیم داده های پزشکی مورد استفاده برای اهداف هوش مصنوعی دارند. علاوه بر این، نتایج نشان میدهد که تعادل مناسب بین حفاظت از حریم خصوصی و توسعه فناوری، بین منافع فردی و گروهی، و بین سود شرکت و منافع عمومی باید شناسایی و رعایت شود. پیشرفت در هوش مصنوعی مراقبت های پزشکی به سرعت در حال رخ دادن و بحث در مورد مدیریت توسعه آن در حال افزایش است. بسیاری از فناوریهای هوش مصنوعی در نهایت تحت مالکیت و کنترل نهادهای خصوصی هستند. ماهیت پیاده سازی هوش مصنوعی میتواند به این معنا باشد که چنین شرکتها، کلینیکها و نهادهای عمومی نقشی بیش از حد معمول در به دست آوردن، استفاده و حفاظت از اطلاعات سلامت بیمار خواهند داشت. این موضوع مسائل مربوط به حریم خصوصی مربوط به پیاده سازی و امنیت داده ها را ایجاد میکند.

هوش مصنوعی، حریم خصوصی، چالشهای حقوقی، مراقبتهای پزشکی