سهیلا همتی شکراب - کارشناس ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی
سیروان آتشک - دکتری تخصصی، دانشگاه آزاد اسلامی مهاباد
ابراهیم احمدیان حیران - کارشناس ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی
ندا واحدی کله سرا - کارشناس ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی
فرهاد لطفی حمزه خوانلو - کارشناس ارشد، دانشگاه محقق اردبیلی

زمینه و هدف: سالمندی با تغییرات متعددی در عوامل ترکیب بدن، تراکم استخوانو قدرت در ارتباط است. شواهد فراوانی وجود دارد که بیانگر اینست کهنداشتن فعالیت بدنی مناسب از عوامل اصلی خطرزای بیماری های مختلف از جمله بیماری های قلبی- عروقی بوده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینات ورزشی موازی بر عوامل ترکیب بدنی در مردان غیرفعال میباشد. روش کار: تعداد ۲۴ مرد سالمند غیرفعال به صورت هدفمند به عنوان نمونه انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه مساوی تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت ۱۴ هفته و هر هفته سه جلسه به مدت ۶۰ دقیقه به تمرین پرداختند. متغیرهای مورد مطالعه از جمله شاخص های آنتروپومتریکی (محیط کمر، محیط لگن، WHR) و ترکیب بدنی (وزن، درصد چربی، توده بدنی) مورد اندازه گیری قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری t -وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین شاخص های ترکیب بدنی وزن، درصد چربی بدن، محیط کمر، BMI و WHR پس از ۱۴ هفته اجرای تمرینات ترکیبی قدرتی استقامتی در گروه تمرین به طور معنی داری کاهش پیدا می کند (P<۰/۰۵)، در حالیکه تغییرات این شاخص ها در گروه کنترل بدون تغییر باقی می ماند (p>۰/۰۵)؛ style="font-family: BYekan, Tahoma, Geneva, sans-serif: font-size: ۱۳px

تمرینات موازی، ترکیب بدن، سالمندان