نسرین رحمان پور - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران.
سهیلا نظرپور - هیئت علمی گروه روانشناسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران
داریوش مسلمی - هیئت علمی گروه روانشناسی، واحد چالوس، دانشگاه آزاد اسلامی، چالوس، ایران

ازآنجایی که در بیماران مبتلا به سرطان ایده پردازی خودکشی از اهمیت خاصی برخوردار است، این پژوهش به منظور مقایسه ایده پردازی خودکشی در بین افراد سالم و بیماران مبتلا به سرطان شهرستان بابل طراحی شد. طرح این مطالعه پس رویدادی در مقوله ی علی-مقایسه ای قرار می گیرد و کلیه جامعه آماری این مطالعه را افراد مبتلا به سرطان و عادی شهرستان بابل تشکیل دادند و تعداد ۱۰۰ نفر(۵۰ نفر مبتلا به سرطان و۵۰ نفر سالم) به عنوان نمونه انتخاب شدند، نمونه گیری به صورت «در دسترس» و تعیین جفت های هم تراز صورت گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه، پرسش نامه افکار خودکشی بک بود که توسط افراد هر دو گروه به صورت انفرادی تکمیل گردید. برای بررسی آماری از تحلیل ناپارامتریک کروسکال والیس با کاربرد ۲۰SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که بین میزان ایده پردازی خودکشی و سه خرده مقیاس (تمایل به مرگ، آمادگی برای خودکشی و تمایل به خودکشی واقعی) بیماران مبتلا به سرطان و افراد عادی تفاوت معناداری وجود ندارد، همچنین در بررسی خرده مقیاس تمایل به مرگ نتایج نشان داد که این مولفه در بین دو گروه بیماران سرطانی و سالم تفاوت معنی داری ندارد (۰۹۲/۰=P) و در بیماران سرطانی نیز با توجه به نوع سرطان (۸۳/۰=P) و نوع روش درمانی (۶۵/۰=P) تفاوت معنی داری در این خرده مقیاس به دست نیامد. اهمیت نقش ایده پردازی خودکشی در بین افراد مبتلا به سرطان و سالم تفاوت ندارد. ازآنجایی که میزان خودکشی در سال های اخیر افزایش یافته، این موضوع مستلزم تحقیقات بیشتر است

سرطان، ایده پردازی خودکشی، تمایل به مرگ