فاطمه کرامتی اصل - کارشناسی روانشناسی عمومی، دانشگاه پیام نور فریمان

بسیاری از کودکان مهارت های اجتماعی مناسب را کسب ننموده و این امر منجر به توسعه ی مشکلات روان شناختی نظیر برقراری ارتباطات ناموفق با همتایان، عملکرد نامناسب تحصیلی، عدم شرکت در فعالیت های جانبی و انزوا، طرد شدن توسط همتایان، اضطراب ، افسردگی و عصبانیت در دوران کودکی و سنین بالاتر خواهد بود. بازی یک فعالیت طبیعی، مطبوع و دلخواه است که دامنه ی گسترده ای دارد و انجام آن آسان است. بااین وجود هرگونه اقدامی که منجر به بهینه سازی موقعیت های بازی در محافل مختلف آموزشی گردد، مورد استقبال متصدیان آموزشی قرار خواهد گرفت. نتایج بدست آمده از این پژوهش می تواند راهبرهای مهمی را در جهت رشد اجتماعی و حسی و حرکتی کودکان در اختیار والدین، مربیان و برنامه ریزان قرار دهد. این نکته می تواند مبین چاپ کتب و بروشورهای آموزشی توسط سازمان آموزش وپرورش و سازمان بهزیستی و کانون های پرورش فکری کودکان گردد تا بازی و قواعد آن در برنامه های آموزشی جای خود را باز کند و از اجرای سلیقه ای آن و بعضا هدف های اشتباهی و سردرگم آن جلوگیری شود.

بازی های آوازی، مهارت های اجتماعی، مهارت های حسی و حرکتی کودکان پیش دبستانی